Vannacht werd ik wakker van de kou. Hoewel het onder het dekbed lekker warm is, heb ik een heel koud hoofd. Het is dan 05.00 uur. De CV maar wat hoger gezet zodat de ergste kou verdreven wordt. Trouwens we hebben gedurende de nacht ook bij de diverse buren de verwarming horen branden.
Om 06.00 uur worden we gewekt doordat onze overburen, een eskader van drie Duitsers de motoren starten en vertrekken.
Ook al weer vroeg staan we zelf op. Het resultaat is dat we om plm. 09.00 uur met de RV in Jasper de RV parking in het centrum oprijden. Deze parkeerplaats met speciaal voor RV's geschikte plaatsen is dan nog leeg.
We kunnen een mooie plek kiezen. Kort nadat wij geparkeerd hebben loopt de parkeerplaats vol.

Eerst lopen we nog wat door het net ontwakende winkelcentrum. Bij de drugstore die al open is kunnen we knoopbatterijen die voor mijn diabetes testapparaat geschikt zijn kopen. We lopen nog even door een paar straten en gaan dan toch alweer snel, namelijk om 09.30 naar Hertz om de door ons gehuurde auto af te halen.

De balie van Hertz is in het station van Jasper. Het betreft hier een franchisenemer, vandaar dat het allemaal wat kleinschaliger is dan bij
andere Hertz vestigingen. De balie is dan ook alleen maar open als men passagierstreinen verwacht.
We worden goed geholpen en zijn al snel met een spierwitte Hyundai Accent op weg. Dat valt niet tegen, want hoewel klein, rijdt de auto heel plezierig.

Het reisdoel is Mount Edith Cavell. Je moet hier voor de Hwy 93a af.
We komen eerst bij een zijweg naar Marmot Basin.
We weten niet wat te verwachten, maar besluiten eens een kijkje te nemen. Dat valt niet en wel tegen. De weg is prachtig en voert naar grote hoogte. Bijna boven op ruim 2000 meter is de weg afgesloten wegens construction etc. Wij mogen niet verder. Het uitzicht is hier weliswaar prachtig, maar je moet ook wat werkzaamheden op de koop toe nemen.
Nu hebben we in een van de lager gelegen bochten een auto zien staan waar een man wat vorsend naast staat.
Die auto komt er nu aan. De bedoelde man stapt samen met wat familieleden uit en begint een praatje met mij.
De gebruikelijke vraag blijft niet uit. Nu blijkt dat de moeder van zijn vrouw uit Texel komt, dus dat geeft nog wat gesprekstof.
Hij vertelt tevens dat we naar het punt moeten gaan waar we hem vast hebben zien staan. Daar gaat een pad het bos in.
Dat pad leidt naar een rotspunt waar vanaf je over het hele dal van Jasper kunt kijken. Ook Jasper zelf is goed in beeld

Wij volgen het advies op en lopen even later luid zingend (je weet nooit of er beren zitten) door het bos. Toch nog een best lang stukje. We komen op het bedoelde punt en zijn reuze blij het advies gevolgd te hebben,Een werelduitzicht!!

Na verloop van tijd komen we bij de weg naar Mount Edith Cavell. Attention steep narrow en winding Highway. RV's over 20ft verboden. Verder nog wat waarschuwingen die hier gebruikelijk zijn als er ook maar een zweem van gevaar en dus schade kan zijn.
Onze Accent is ruim korter dan 20 voet en dus rijden wij fluitend naar boven. Een geweldig fijne weg met veel haarspeldbochten is onze beloning.
Onderweg naar boven is er nog een uitzichtspunt.
Aan het einde van de weg is de situatie wat onduidelijk. Waar mag je nu parkeren en waar niet.
Uiteindelijk blijkt dat je nog iets verder moet rijden voor een prima parkeerterrein. Tot onze verbazing staan er toch een aantal RV's geparkeerd. Er is er een bij die ruim boven de lengte norm is. Nou ja!

Vanaf de parkeerplaats loopt een onderhoudsbehoeftig wandelpad naar de gletscher.
Even schrikken dat wel. Het pad gaat best steil omhoog. Gelukkig staan her en der bankjes. We kunnen dus regelmatig uithijgen.
De gletscher en het ervoor liggende meer zijn prachtig. We zijn blij dat we het pad genomen hebben. Het is hier overigens zo koud, dat wij denken dat 0 graden veel is. Iedereen die hier is loopt diep weggedoken in de jas.
Echt het hooggebergte. We vermaken ons zeer, hoewel het jammer is dat de top van de berg voor ons verborgen blijft.

Terug op weg 93a rijden we richting Athabasca Falls.
Nadat we eerst een zijweg nemen, die even verderop in een gravelweg verandert, waardoor ik me gedwongen voel om te keren. Zien we in onze GPS dat er een geocache ergens vlak naast de weg ligt. We gaan ter plaatse en komen op een klein parkeerpplaatsje met een overkapping voor bij voorbeeld een groep kanoërs.
Bij de toegang van de parkeerplaats moet die geocache liggen.
Gelukkig bedenken we ons dat zo'n ding ook best in de boom kan hangen. Dan is de cache snel gevonden.

Vervolgens komen we op de plek waar de Whirlpool en de Athabasca rivier samen vloeien. Leuke bankjes en picknicktafels. Maar de regen en vooral de koude zorgen ervoor dat we snel verder gaan.

Weer wat verder passeren we een prachtig meer met diep groen water. We kunnen ergens stoppen en even van het gebodene
genieten. De weer wat verder gelegen Athabasca Falls hebben we gisteren nog bezocht dus die slaan we over.

We rijden richting Jasper en stoppen op een viewpoint vanwaar je een prachtig uitzicht op een hele reeks bergen hebt.
Helaas zijn die bergen vandaag onder wolken verborgen.

We besluiten nog "even" naar Medicine Lake te rijden omdat daar immers een kudde bergschapen woont. We hebben gisteren en vandaag
nog geen wild groter dan een raaf gezien.
Het meer ligt er werkelijk schitterend bij. Maar de dieren hebben een vrij weekeinde of zo en zijn niet aanwezig.
Of het is erger, dat kan ook. Op 1 juli 2015 is hier door blikseminslag een bosbrand uitgebroken, die grote stukken van het bos heeft vernield.
Zouden die bergschapen......?

We rijden naar Jasper tanken voor tien dollar de auto af, en leveren hem weer bij Hertz in.
In Jasper doen we nog wat boodschappen waarna we de RV opzoeken.
Dat valt niet tegen, hij staat er nog. We gaan naar de camping om na enig geregel weer op onze plaats te staan.
Inmiddels is het koud en regent het. De verwarming slaat regelmatig aan.

We hebben nog wel een uurtje geamuseerd zitten kijken naar de aankomst van een hele reeks RV's.
De ene chauffeur is de ander niet.