Vandaag is het zaterdag, dat zullen we merken. Bij het ontwaken zien we dat er gisterenavond toch nog wat campers bij zijn gekomen. Wij vinden deze camping niet goed en niet gezellig.
We hadden verder moeten gaan gisteren. Maar ja soms is een mens moe.
We vertrekken en zijn al spoedig op weg naar Seton Lake. Aldaar is een camping zonder faciliteiten van BC Hydro. Nu we er langs rijden zien we dat we hiervoor beter hadden kunnen kiezen.

Op het viewpoint is het uitzicht op het meer prominent. Van treinen nog geen spoor. Dan eerst maar eens die geocache die hier moet liggen gaan zoeken. Dat wordt een teleurstelling want hij is niet te vinden.
Ondertussen hebben we met de verrekijker ontdekt dat er verderop op het spoor gewerkt wordt. Gelukkig zien we die lieden weer verder gaan. Als we even later een railinspectieauto over het spoor zien komen besluiten we nog maar even te wachten. Tenslotte zijn we op weg hier naar toe een stilstaande trein gepasseerd.
Net als ik sanitair wil gaan ontspannen, hoor ik het onmiskenbare geluid van een of meer diesel locomotieven. Met de telelens in de aanslag wachten we de trein af. We kunnen hem een heel eind langs het meer volgen. Het worden leuke foto's.

Op de parkeerplaats hebben we een praatje met een stel Duitsers die we nu al een paar dagen lang voorbij zien komen. Gisteren konden zij niet meer terecht op de Cayoos Creek camping en zijn ze naar Lillooet town gereden waar ze bij een hotel een van de zes RV plaatsen hebben bemachtigd. Was hun prima bevallen.

Als we na enige tijd weer verder rijden ontdekken we dat het geheugen een mens toch behoorlijk in de steek kan laten. De weg, "Old Duffey Lake Road" Highway 99,  is prachtig geasfalteerd maar dat er zulke hellingen in zouden zitten, dat wisten wij niet meer. Grappig is wel dat deze weg in de buurt van Whistler van naam verandert. Hij heet dan namelijk: "Sea to Sky Highway"
Het landschap is prachtig. Al meanderend komen we bij Duffey Lake. Dat wil zeggen tot een punt vlak daarvoor. We worden door een flagman, in dit geval een dame, tot stoppen gemaand. Normaal zijn er dan wegwerkzaamheden, maar vandaag is de weg bij tijden afgezet voor het maken van filmopnamen. Het gaat om een commercial voor een nieuwe Lincoln. We kunnen wel naar Duffey Lake voor een paar foto's maar moeten ons realiseren dat de afslag midden in het traject van de filmopnamen ligt.

Bij Duffey Lake treffen we een producer die ons vraagt naar beneden te rijden en een beetje aan de bermkant te parkeren, zodat we tijdens de opnamen buiten beeld zullen blijven. Hij gaat ons helpen bij de back-out. Nog een leuk gesprekje met die man gevoerd. Geld, belasting en werk komen aan de orde. We krijgen ook nog een aardig kijkje in de keuken van zo'n film ploeg. Want buiten dat de auto die het onderwerp van de commercial is het traject op en af rijdt. Rijdt daar voor, naast of achter een grote pick-up truck met een soort hijskraan waaraan een camera gemonteerd is.
Op de plek waar wij gestopt zijn is een besturingseenheid voor de camera drone, die opnamen van boven af maakt, ingericht. Twee operators zijn er druk mee. De een vliegt de drone en de ander bestuurt de camera van de drone.

Als we na een poosje rijden over Hwy-99 bij Joffre Lakes Provincial Park komen kunnen we daar vanwege de enorme drukte niet parkeren. Veel Vancouverianen zijn ons voor geweest op deze vrije zaterdag. Maar niet parkeren is ook niet wandelen. We hebben nu dus tijdens deze vakantie al een paar keer last van het vrije weekeinde en de drukte die dit oplevert.
Hoewel in Lake Louise hebben we geleerd; daar zijn we te gemakkelijk geweest. Het blijkt namelijk dat als we naar het Info Centre waren gereden, zij ons daar naar een parkeerplaats hadden verwezen vanwaar een shuttle elk kwartier naar Morraine Lake rijdt. Die eikels op de camping wisten dat natuurlijk niet. Of zouden ze commissie vangen van het busje dat van de camping vertrekkend voor 25 dollar vier keer per dag naar boven gaat?

Dan maar door naar Pemberton. In Pemberton meld ik me bij een terrein waar BMX kampioenschappen worden gehouden. Een vergissing uiteraard maar wel grappig. Bij Petro Canada weer eens zo'n 100 liter getankt.
De camping bij de Nairn Falls is ons reisdoel. Als we daar komen moeten we zelf een plekje uitzoeken. Nadat er eerst een paar tientallen gepasseerd zijn die de sticker "reserved"  dragen zien we er een aantal die nog vrij zijn. Het kriebelt niet en dus gaan we verder.

Bij Whistler zien we hoog in de lucht de Peak to Peak kabelbaan. Even twijfelen we of we dat ook willen, maar de laag hangende bewolking beslist.
We gaan lekker door naar Squamish. De Paradise Valley camping moet wel wat zijn. Dat valt nog niet mee om die camping te vinden gelukkig weet Garmin de weg.
Na een heel eind rijden vanaf Hwy 93. Komen we in een bos bij de camping.
De sfeer is er hippieachtig. Bij de receptie hebben de lieve dames nog één plek met full service. Nou die is dan voor ons. Het is hier gezellig druk met allerlei mensen die of in vakantiestemming zijn of het vrije weekeinde vieren. Ondanks de toch wel lage temperatuur lopen er veel mannen in korte broek en met blote voeten in sandalen.

Vlakbij deze camping liggen twee geocaches. We gaan aan de wandel over het camping terrein, dat wil dus zeggen door het bos. We vinden de geocaches en maken een mooie lange wandeling.
Het is een zo genaamd "moderate rainforest". De bomen zijn vaak helemaal begroeit met dikke lagen mos.
Voordat we op weg zijn gegaan hebben we eerst een heerlijk ijsje en een bundel brandhout gekocht.
Bij terugkomstbij bij de RV in de weer geweest met de bijl om het brandhout wat kleiner te maken. Daarna een leuk vuur gestookt. Lekker gegeten en uiteindelijk het comfort van de RV gezocht omdat het toch is gaan regenen.