| 
        
          | 
            Dag 04: Grand Canyon Village - Canyon de Chelly
 03-06-2010
              Omdat we vandaag alweer afscheid moeten  nemen van de canyon, rijden we onderweg naar de oostuitgang langs een  aantal viewpoints nl: Yavapai point, Mather point en Grandview  point.
 Bij Mather point bezoeken we het visitor centre. Er zijn hier  een aantal interessante schaalmodellen van de canyon te bezichtigen.  Bovendien kan je hier alle informatie krijgen die je wilt. Tevens is  er een ruim gesorteerde bookshop en kan je fietsen huren.
 
 Vanaf dit  point de canyon bekijken gaat daarentegen maar matig. Er zijn volop  werkzaamheden aan parkeerplaatsen en toegangsroutes. Je moet  onbehoorlijk ver lopen om bij de canyon te komen.
 
 Desalniettemin is er voldoende te beleven. We bewonderen de zonnepanelen en de boomkwekerij. Zelfs de vuilnisauto onttrekt zich niet aan onze belangstelling. Hij prikt de container voor zich op de armen en tilt het geheel dan over de cabine in het vrachtruim.
 |  |  
          
            | Yavapai en Grand Viewpoint bieden dan  meer service. Het is prachtig weer en ook deze keer weer blijft het  uitzicht erg boeien. |  
          
            |   Buiten het park is onze eerste stop bij  een viewpoint op de gorge van de Little Colorado. We lopen vanaf de  p-plaats naar het viewpoint en raken onder de indruk van de geweldige  natuur rondom ons. Het blijft ons fascineren al die grillige vormen  van rotsen en de woestijn. |  
          
            | Bij Cameron’s trading post stoppen we  voor benzine en eventueel wat snuisterijtjes. Bij het plaatselijke  postkantoor worden we weliswaar vriendelijk te woord gestaan maar kan  men ons niet helpen aan bv eerste dag enveloppen. In de tradingpost  is het zoals gebruikelijk weer erg druk. Ik heb opdrachten mee  gekregen om naar bepaalde muziek op cd te zoeken en om een  behoorlijke pet te zoeken. Hoewel de tradingpost is volgestopt met  allerlei waren, lukt het ons niet om voor genoemde zaken te slagen.
 
              Buiten hebben we nog wat foto’s  gemaakt. Onder andere van de historische hangbrug. |  
          
            | Na ons vertrek rijden we de painted  desert in. Je treft hier woestijn met daarin bergen die in allerlei  pasteltinten zijn gekleurd. Het is een lust voor het oog. Hoewel we hier al wel vaker geweest zijn blijft het tere kleurenspel ons erg boeien. |  
          
            | Bij Tuba city draaien we de AZ264 op.  Deze weg voert wat zuidelijker door het Navojo gebied. De meer noordelijker route die ons navigatiesysteem adviseert hebben we al eens gereden. Tja soms wil je wat anders! Tom tom is van die actie niet gecharmeerd. Tot wel 40 km na onze in  zijn ogen verkeerde actie blijft het ding ons manen om te draaien en  in Tuba City een andere weg te kiezen. Wij willen dit echt niet en  rijden daarom stug door. Ongeveer op het moment dat we zullen gaan  besluiten het apparaat dan maar uit het raam te gooien, wordt ineens  de juiste route getoond. Nu is onze Tom Tom al weer wat bejaard, maar  ik hoop toch dat ze bij Tom Tom in staat zijn om iets te bedenken  waardoor het machien een afwijking van de door hem berekende route te  accepteren en wat sneller een alternatieve route te plannen.
 Zelfs in  Nederland blijft Tom Tom vaak heel hardnekkig adviseren om te draaien  als jij net hebt besloten toch niet over de autoweg te willen.
 Maar goed het blijft natuurlijk wel een  luxe probleem. |  
          
            | De weg die wij volgen voert door Navajo  en Hopi reservation. Het moet gezegd dat dit een geweldig fraai en  uitgestrekt gebied is. Vooral als Nederlander waan je je hier in een  andere wereld. Heel af en toe zie je mensen. 
              Ondertussen  passeer je uitgestrekte vlakten die, hoewel ze als woestijn worden  aangemerkt, geheel groen van kleur zijn. Het geheel wordt afgewisseld  door een paar enorme canyons en enkele schitterende bergen.
 We hebben  thuis een paar stops gepland. Vandaag blijkt dat die plaatsen niet de  moeite van het stoppen waard zijn. Rommelige Indianen dorpen en een  Ghost Town, die ook in zijn hoogtij dagen slechts een gehucht is  geweest.
 Wel stoppen we op een aantal plaatsen langs de weg waar de  schoonheid van het landschap ons daartoe dwingt.
 Al met al een lange rit van Grand  Canyon naar Chinle, maar zeker de moeite waard in verband met de  kleuren en de landschappen. Indruk die overblijft is toch dat wij  thuis maar erg weinig ruimte tot onze beschikking hebben. |  
          
            | In Chinle worden we bij Best Western  verwacht. Het blijkt dat we het erg treffen. De Jeep Jamboree is daar  nl ook neergestreken. De hele parkeerplaats staat vol met 4x4  voertuigen van voornamelijk het merk.               Je ziet alle typen en uitvoeringen. Het  is een geweldig gezicht. |  
          
            | Hoewel het ons hier pas opvalt dat  Navajo nation wel aan zomertijd doet en we dus zomaar een uur  verliezen, besluiten we in verband met het licht de route langs de  South Rim van de Canyon de Chelly te gaan rijden.               Het visitor centre is al gesloten, dus  gaan we een beetje op de tast.
               Bij het eerste viewpoint raken we onder  de indruk van het werk van een plaatselijke artiest. Darrin Denny  heet de man, hij maakt echt mooie dingen. Na het genieten van het  uitzicht en na een leuk gesprek met de kunstenaar die mij geld uit de  zak klopt en een stukje kunst verkoopt, gaan we nog langs drie  viewpoints.  
 |  
          
            | Hoewel onze dochter niet zo onder de  indruk van de CC is, zijn wij geheel andere mening toe gedaan. Het is  hier prachtig. Je kunt het wel een beetje vergelijken met bij  voorbeeld Canyonland National Park. Het blijft boeiend en mooi om te  zien hoe onder invloed van erosie en ander natuurgeweld deze canyons  ontstaan. Bij CC is het vooral prachtig om te zien hoe in de canyon  omringd door hoge wanden gewoon toch bv aan landbouw wordt gedaan. Ik  zag ergens bij een boerderij een landbouwtrekker staan. Stel je het  kabaal eens voor als de trekker wordt gestart. Het geluid wordt van  alle kanten door de steile harde wanden weerkaatst. |  
          
            | Thuis gekomen in het hotel zien we dat  het aantal “Jeepers” nog is toegenomen. Onze Jeep valt geheel in  het niet bij zijn familieleden die voorzien zijn van lieren en  oversized full terrain banden. In het restaurant besluiten we om nu  eens geen steak te eten maar voor iets gezonders met bv groenten te  kiezen. Maar ja, goede voornemens….. De bestelde maaltijden zijn inderdaad  voorzien van groenten, maar ivm de hoeveelheden zouden we beter voor  steak gekozen hebben. De porties zijn nu zo enorm, dat ik nog erg  veel heb moeten laten staan.
               Voordat we op onze kamer de  gebruikelijke dingen gaan doen hebben we nog een praatje met een van  de Jeepers. Al met al een drukke gezellige dag. Inmiddels hebben we  al weer zo’n 4 keer benzine getankt. Morgen zal ik de mile stand  eens opnemen. Ook willen we dan even de olie peilen. Al vanaf dat we  de auto hebben afgehaald roept hij bij het starten van de motor dat  een oil change nodig is. De dame van Dollar rent a car heeft mij  verzekerd dat de auto een oil change heeft gehad. Het blijft wel  irritant om telkens een melding te krijgen die dan nergens op slaat.  Om alles voor te zijn peilen we even. Meten is weten. |    |