Dag 04:
Grand Canyon Village - Canyon de Chelly

03-06-2010

Omdat we vandaag alweer afscheid moeten nemen van de canyon, rijden we onderweg naar de oostuitgang langs een aantal viewpoints nl: Yavapai point, Mather point en Grandview point.

Bij Mather point bezoeken we het visitor centre. Er zijn hier een aantal interessante schaalmodellen van de canyon te bezichtigen. Bovendien kan je hier alle informatie krijgen die je wilt. Tevens is er een ruim gesorteerde bookshop en kan je fietsen huren.

Vanaf dit point de canyon bekijken gaat daarentegen maar matig. Er zijn volop werkzaamheden aan parkeerplaatsen en toegangsroutes. Je moet onbehoorlijk ver lopen om bij de canyon te komen.

Desalniettemin is er voldoende te beleven. We bewonderen de zonnepanelen en de boomkwekerij. Zelfs de vuilnisauto onttrekt zich niet aan onze belangstelling. Hij prikt de container voor zich op de armen en tilt het geheel dan over de cabine in het vrachtruim.

Yavapai en Grand Viewpoint bieden dan meer service. Het is prachtig weer en ook deze keer weer blijft het uitzicht erg boeien.

 

Buiten het park is onze eerste stop bij een viewpoint op de gorge van de Little Colorado. We lopen vanaf de p-plaats naar het viewpoint en raken onder de indruk van de geweldige natuur rondom ons. Het blijft ons fascineren al die grillige vormen van rotsen en de woestijn.

Bij Cameron’s trading post stoppen we voor benzine en eventueel wat snuisterijtjes. Bij het plaatselijke postkantoor worden we weliswaar vriendelijk te woord gestaan maar kan men ons niet helpen aan bv eerste dag enveloppen.
In de tradingpost is het zoals gebruikelijk weer erg druk. Ik heb opdrachten mee gekregen om naar bepaalde muziek op cd te zoeken en om een behoorlijke pet te zoeken. Hoewel de tradingpost is volgestopt met allerlei waren, lukt het ons niet om voor genoemde zaken te slagen.

Buiten hebben we nog wat foto’s gemaakt. Onder andere van de historische hangbrug.

Na ons vertrek rijden we de painted desert in. Je treft hier woestijn met daarin bergen die in allerlei pasteltinten zijn gekleurd. Het is een lust voor het oog.

Hoewel we hier al wel vaker geweest zijn blijft het tere kleurenspel ons erg boeien.

Bij Tuba city draaien we de AZ264 op. Deze weg voert wat zuidelijker door het Navojo gebied. De meer noordelijker route die ons navigatiesysteem adviseert hebben we al eens gereden. Tja soms wil je wat anders! Tom tom is van die actie niet gecharmeerd. Tot wel 40 km na onze in zijn ogen verkeerde actie blijft het ding ons manen om te draaien en in Tuba City een andere weg te kiezen.
Wij willen dit echt niet en rijden daarom stug door. Ongeveer op het moment dat we zullen gaan besluiten het apparaat dan maar uit het raam te gooien, wordt ineens de juiste route getoond. Nu is onze Tom Tom al weer wat bejaard, maar ik hoop toch dat ze bij Tom Tom in staat zijn om iets te bedenken waardoor het machien een afwijking van de door hem berekende route te accepteren en wat sneller een alternatieve route te plannen.
Zelfs in Nederland blijft Tom Tom vaak heel hardnekkig adviseren om te draaien als jij net hebt besloten toch niet over de autoweg te willen.

Maar goed het blijft natuurlijk wel een luxe probleem.

De weg die wij volgen voert door Navajo en Hopi reservation. Het moet gezegd dat dit een geweldig fraai en uitgestrekt gebied is.
Vooral als Nederlander waan je je hier in een andere wereld. Heel af en toe zie je mensen. Ondertussen passeer je uitgestrekte vlakten die, hoewel ze als woestijn worden aangemerkt, geheel groen van kleur zijn. Het geheel wordt afgewisseld door een paar enorme canyons en enkele schitterende bergen.
We hebben thuis een paar stops gepland. Vandaag blijkt dat die plaatsen niet de moeite van het stoppen waard zijn. Rommelige Indianen dorpen en een Ghost Town, die ook in zijn hoogtij dagen slechts een gehucht is geweest.
Wel stoppen we op een aantal plaatsen langs de weg waar de schoonheid van het landschap ons daartoe dwingt.

Al met al een lange rit van Grand Canyon naar Chinle, maar zeker de moeite waard in verband met de kleuren en de landschappen. Indruk die overblijft is toch dat wij thuis maar erg weinig ruimte tot onze beschikking hebben.

In Chinle worden we bij Best Western verwacht. Het blijkt dat we het erg treffen. De Jeep Jamboree is daar nl ook neergestreken. De hele parkeerplaats staat vol met 4x4 voertuigen van voornamelijk het merk.

Je ziet alle typen en uitvoeringen. Het is een geweldig gezicht.

Hoewel het ons hier pas opvalt dat Navajo nation wel aan zomertijd doet en we dus zomaar een uur verliezen, besluiten we in verband met het licht de route langs de South Rim van de Canyon de Chelly te gaan rijden.

Het visitor centre is al gesloten, dus gaan we een beetje op de tast.

Bij het eerste viewpoint raken we onder de indruk van het werk van een plaatselijke artiest. Darrin Denny heet de man, hij maakt echt mooie dingen. Na het genieten van het uitzicht en na een leuk gesprek met de kunstenaar die mij geld uit de zak klopt en een stukje kunst verkoopt, gaan we nog langs drie viewpoints.


Hoewel onze dochter niet zo onder de indruk van de CC is, zijn wij geheel andere mening toe gedaan. Het is hier prachtig. Je kunt het wel een beetje vergelijken met bij voorbeeld Canyonland National Park. Het blijft boeiend en mooi om te zien hoe onder invloed van erosie en ander natuurgeweld deze canyons ontstaan. Bij CC is het vooral prachtig om te zien hoe in de canyon omringd door hoge wanden gewoon toch bv aan landbouw wordt gedaan. Ik zag ergens bij een boerderij een landbouwtrekker staan. Stel je het kabaal eens voor als de trekker wordt gestart. Het geluid wordt van alle kanten door de steile harde wanden weerkaatst.

Thuis gekomen in het hotel zien we dat het aantal “Jeepers” nog is toegenomen. Onze Jeep valt geheel in het niet bij zijn familieleden die voorzien zijn van lieren en oversized full terrain banden.

In het restaurant besluiten we om nu eens geen steak te eten maar voor iets gezonders met bv groenten te kiezen. Maar ja, goede voornemens…..

De bestelde maaltijden zijn inderdaad voorzien van groenten, maar ivm de hoeveelheden zouden we beter voor steak gekozen hebben. De porties zijn nu zo enorm, dat ik nog erg veel heb moeten laten staan.

Voordat we op onze kamer de gebruikelijke dingen gaan doen hebben we nog een praatje met een van de Jeepers. Al met al een drukke gezellige dag. Inmiddels hebben we al weer zo’n 4 keer benzine getankt. Morgen zal ik de mile stand eens opnemen. Ook willen we dan even de olie peilen. Al vanaf dat we de auto hebben afgehaald roept hij bij het starten van de motor dat een oil change nodig is. De dame van Dollar rent a car heeft mij verzekerd dat de auto een oil change heeft gehad. Het blijft wel irritant om telkens een melding te krijgen die dan nergens op slaat. Om alles voor te zijn peilen we even. Meten is weten.

 

© 2010 - Stef van Gasteren