Tom Tom geeft mooi de route aan. Totdat we bijna de stad uit zijn en er een versperring opduikt. Een brug waarover wij de stad zouden moeten verlaten is in groot onderhoud en dus moeten we een andere route kiezen. We maken gebruik van de mogelijkheden van de Tom Tom en geven die de opdracht het obstakel te vermijden. Dat lukt allemaal prachtig maar kost ons wel wat tijd.

We rijden door een prachtig groen landschap. Normaal zou dit allemaal bruin en dor zijn, maar de lange winter heeft voor voldoende nattigheid gezorgd. Het is een lust voor het oog. Wij hebben nu zo’n twee weken door woestijnachtige streken gereden en zijn dus wel erg blij met deze afwisseling.

Tom Tom wil ons over de “Old Priest Road”sturen, maar dat vinden wij toch maar niet goed. We herinneren ons uit vorige reizen dat de Old road wel erg steil is. Nou dat hoeft niet er gaat vandaag genoeg geklommen worden.

Als we eindelijk Yosemite National Park bereiken, blijken we niet de enigen die op deze zaterdag daar willen zijn. Het is erg druk in het park. We bezoeken een aantal ons van vorige trips bekende viewpoints en zijn heel blij met het fraaie weer. We stellen vast dat alle watervallen maximaal zijn. Er moet kennelijk nog een hoop smeltwater worden afgevoerd.

We gaan naar Glacierpoint. De weg daar naartoe wordt op diverse plaatsen gerepareerd. Maar gelukkig vieren wegenbouwers ook weekend en dus kunnen we zonder dat soort oponthoud verder.

Wat een ellenlange weg is dat zeg, naar Glacierpoint. Er komt bijna geen eind aan. Bijna boven bij de summit is er een viewpoint met een prachtig uitzicht, waardoor wij de door ons genomen moeite wel op zijn plaats vinden.

Maar dan Glacierpoint zelf! Een enorme drukte. Het lijkt wel of alle parkeerplaatsen vol zijn. Er staat een file voor de parkeerplaats. We staan hier wel even in de rij. Dat komt slecht uit omdat de benzine voorraad van de Kia al flink aan het minderen is.

Gelukkig vinden we een plekje en kunnen we naar het beroemde punt lopen. Enorm zeg! Je kijkt over het hele park. Alle bekende punten heb je in beeld. We zijn even heel erg gelukkig.

Een bruidspaar, over geluk gesproken, heeft deze plek uitgezocht voor foto’s en feest. Het is sowieso een enorme kermis hier boven. Mensen van allerlei nationaliteit lopen, staan of zitten te genieten van het uitzicht.

We blijven best wel lang op Glacierpoint. We hadden dit punt in het park jaren geleden al moeten bezoeken hoor!

Maar goed op enig moment moet je weer verder. Dus dalen we af en kiezen de richting van Oakhurst.

Het is best druk op de weg en eigenlijk rijden we het hele stuk in een soort file. Bij de zuidelijke uitgang kun je kiezen voor deze uitgang of voor Mariposa Grove. Wij kiezen gezien de tijd voor de uitgang en laten Mariposa Grove voor wat het is. We zijn er eerder geweest en bovendien is het plan om morgen naar Sequoia National Park te gaan. Mariposa Grove en Sequoia National Park bieden dezelfde reuzenbomen.

Het Best Western in Oakhurst is een aangename verrassing. We eten in het restaurant en komen daar opgewekt weer van thuis.

Het verslag valt vandaag wat kort uit, omdat ik me wil houden aan mijn eerder gedane belofte niet steeds weer te proberen te beschrijven hoe mooi het ergens is en omdat we vandaag natuurlijk best wel veel kilometers hebben gereden.

Vanavond bel ik nog even met Marieke om haar voor de door ons genoten gastvrijheid te bedanken.