Dag_02 Denver-ColoradoSprings

We beginnen na een lange en onrustige nacht opgewekt aan de dag . Gonda heeft gisterenavond de tassen opnieuw ingedeeld, zodat we nu e.e.a. snel kunnen vinden. Het ontbijt bij Ramada is perfect in orde. De kamer is dat ook trouwens.
Al met al gaan we vroeg op pad. De garmin doet erg zijn best en zo kunnen we vlot de Walmart in Aurora vinden. Op het enorme parkeerterrein vinden we twee geocaches.

In de winkel alles wat we nodig denken te hebben. Bij het afrekenen ontstaat wat commotie omdat onze visa kaarten door het kassasysteem van de winkel niet geaccepteerd worden. De cheffin lost het op. Ondertussen hebben wij het wel erg warm gekregen. Als we met de kar bij de auto aankomen, dan blijkt de Camry een enorme kofferbak te bezitten. Alles past er makkelijk in.

We vertrekken naar het Colorado Railroad museum in Golden. Garmin leidt ons fluitend door het drukke verkeer naar de parkeerplaats van het museum. Eerst doen we een geocache tegenover het museum, maar dan gaan we het museum in. Wat een geweldig leuk museum! Talloze stoom en diesellocs geven acte de presence. Er zijn zelfs twee zogenaamde "Flying Goose". De handbediende draaischijf is heel bijzonder. Je moet je voorstellen dat de schijf met daarop een locomotief door een paar mannen met de hand wordt gedraaid. Ook een model tuinspoorbaan trekt onze aandacht. Het is erg warm zo tussen de oude glorie. Na een uur of twee hebben we zelfs de HO modelbaan in de kelder gezien en gaan we voldaan naar de auto.

Na deze leuke ervaring gaan we naar Pikes Peak (4301 m). Op de kaart lijkt dat niet ver. We rijden er zo maar twee uur over. Bij de Pikes Peak Highway aangekomen weet onze Garmin nog een fijne weg waarvoor geen tol betaald hoeft te worden. Kortom we worden het bos in gestuurd. De weg waarover we rijden heeft in de middenberm diverse doorgangen. Als we in een zo’n doorgang een “State Trooper” zien staan, draaien we links af en spreken die diender aan. Hij stuurt ons de goede kant op.

De Pikes Peak highway is geheel geasfalteerd. De vorige keer dat we hier waren moesten we nog grote stukken over zand en grind. Op een bepaalde manier ziet de weg er nu eigenlijk nog dreigender uit.

Eenmaal boven worden we gelijk aangevallen door hoogte ziekte. Desondanks hebben we nog twee geocaches gevonden en naar een derde tevergeefs gezocht.
Het is op de peak gezellig druk. En hoewel je veel dreigende wolken kan zien is het er erg zonnig. Wel ook behoorlijk koud.

Na enige tijd van het geweldige uitzicht genoten te hebben worden we door onze lijven gedwongen weer af te dalen. Al met al weer en geweldige ervaring. En eh om even op te scheppen; Bij de verplichte remmen controle na het steilste stuk van de afdaling worden vier van onze voorgangers verplicht naar een afkoelingsplaats verwezen. Wij mogen gewoon verder.

Omdat er nog wat tijd over is, hebben we ook nog “The Garden of the Gods” bezocht.

Dit is een prachtig natuurpark ten westen van Colorado Springs gelegen.
We hadden er wel al eens van gehoord. Maar het is een verrassend mooi gebied. We hebben er nog een uurtje met veel plezier door gereden.

Garmin weet weer goed de weg en brengt ons naar de Days inn waar we vannacht zullen slapen.

Hier had ik thuis toch beter op moeten letten. Dit hotel heeft zijn beste tijd al weer even geleden gehad. De opzet is aardig maar de glans is er af.

Het hotel ligt bovendien pal aan de Interstate. Veel herrie dus.

Tegen de tijd dat we bij de plaatselijke Mexicaan willen gaan eten breekt een zwaar onweer los. Gelukkig kunnen we binnendoor naar het restaurant. Ondertussen vallen er zelfs hagelstenen.
Het restaurant is erg goed. We hebben erg lekker gegeten en gedronken voor betrekkelijk weinig geld.