Dag_08 Twin Falls

Bij vertrek vanmorgen denken we even snel bij een supermarkt wat boodschappen te kunnen doen, maar in het deel van Twin Falls waar wij verblijven daar liggen even geen food markets.

En eerst even naar het zuidelijker gelegen centrum rijden, dat komt gewoon niet bij ons op vandaag.
Dan maar onderweg bij de benzinestations het een en ander bij elkaar gerommeld.

Door het gedoe met de kruideniers vergeten we te stoppen bij het viewpoint met uitzicht op de Snake River.
Als je Twin Falls verlaat dan kom je vanzelf met een brug over de Snake River. Deze brug heeft een echt viewpoint met een goed uitzicht op de rivier.

Maar goed wij zijn er niet gestopt.

We gaan op weg naar Craters of the Moon National Monument.
Dat ligt op plm. anderhalf uur rijden van Twin Falls.
Wij doen er wat langer over omdat we nog wat geocaches proberen te vinden.
Met het vinden van geocaches zijn we vandaag niet erg succesvol.

Nog voor we bij de Craters aankomen zien we langs de weg enorme “lavaflows” (stroken van gestolde lava).
De afgekoelde lava ligt zwart en ongenaakbaar in het landschap.

In het National Monument heeft men een zgn. looproad ( een rondweg zouden wij zeggen) aangelegd.
Je rijdt op je gemakje tussen sintels, gestolde lava en een aantal gedoofde vulkanen.
Er heerst een rustige sfeer.
Geluiden van vogels klinken in een soort ijle lucht.
Dat is hier vroeger dus wel anders geweest.
De vulkanische resten zijn rondom je.

Wij vinden het een bijzonder gebied en zijn blij dat we het hebben bezocht.

Van de Craters rijden we naar Idaho Falls. De weg is echt erg saai.
Niet dat het landschap niet fraai is of zo, maar de weg is eindeloos en het landschap ook. Gelukkig kunnen we een aantal keren stoppen.
Ook worden we verrast door twee volkomen geïsoleerde bergen ( zo genaamde buttes) in het vlakke land.

De Buttes zijn uitgedoofde vulkanen gevormd door gewelddadige uitbarstingen 10.000 jaar geleden. Het zijn ongewone formaties, omdat ze doorbraken van onder de koude wateren van de Snake River, die stroomde waar de Buttes staan vandaag.
Toen gesmolten magma het koude rivierwater raakte, koelde het zo snel dat het kristallen vormde en de lava stolde tot glas genoemd tachylite.

De warmte van het magma zette het rivierwater om in stoom, verbrijzelde het glas in kleine fragmenten die als de hete as regende op de grond.
De Menan Buttes zijn uniek, omdat dit de enige vulkaanuitbarstingen in zoet water in de Verenigde Staten zijn, daarom is de Noord-Menan Butte een National Natural Landmark.

In Idaho Falls komen we eindelijk weer eens werkende treinen tegen. Alleen zijn we er deze keer niet zo heel erg blij mee. De trein is zo lang dat we de voorste locomotieven niet kunnen zien.
Tergend langzaam schuiven wagon na wagon over de overweg waar voor wij staan te wachten. Uiteindelijk komt het einde van de trein in zicht. Nog eens twee locomotieven. Je hoopt dan, dat het spoedig voorbij zal zijn.
Helaas stopt de trein als de laatste locomotief de eerste overweg is gepasseerd.
Wij staan in de rij voor de tweede overweg en weet je we denken dat de trein nog wel even zal blijven staan. Net als een paar locals voor ons draaien we de rij uit en gaan over de eerste overweg.
Onze Garmin moet wel even herberekenen, maar we komen goed terecht.

Eindelijk bereiken we wegen die niet meer helemaal recht zijn. We komen op bergwegen waar het leuk sturen is. Alleen hebben veel Amerikanen veel moeite om op een normale wijze met een auto een berg af te dalen.
Veel remmen en moeilijk de bocht om. Als je daar dan achter rijdt heb je er best last van. Via Teton pass komen we uiteindelijk om 16.00 uur in Jackson aan.

We loggen in bij de Ranch-inn en krijgen een schitterende kamer. We dumpen onze bagage en rijden naar Teton National Park. We hebben daar een paar uur rondgereden