Na een perfecte nachtrust in het tot nu toe grootste King bed van deze vakantie gaan we naar de ontbijt zaal.
Daar zit het bomvol. Gelukkig is er nog een tweede zaaltje.
We gaan aan een van de grote tafels zitten voor onze koffie en boterhammen. Ook aan tafel zitten twee Amerikaanse mannen een mediation zaak technisch te bespreken. De ene man, iet wat stoffig met ouderwetse bril, is kennelijk een advocaat en heeft de andere voor zijn expertise ingehuurd.
De bril is erg onderdanig en slijmt wat af.
De ander met het uiterlijk van Steve McQueen (met baard), straalt autoriteit uit. Komisch om een en ander te volgen.
We rijden eerst naar een grocery store in Jackson. Duur en slecht gesorteerd. Bovendien vol met vreemde dingen.
Je kunt alles biologisch krijgen (nou ja krijgen) maar gewone dingen die zijn er niet.
Komisch wordt het, als ik besluit een 6-pack bier te kopen.
Nu moeten we ineens afrekenen aan de kassa die binnen het liquor-store gedeelte van de winkel is gelegen.
We gaan vandaag via Teton National Park naar Yellowstone National Park.
Je kunt verwachten dat de enige geocaches die je tegen gaat komen van de types Earth en of spookje zullen gaan zijn.
Gelukkig liggen er in Jackson bij het visitorcentre nog twee normale.
We kunnen er echter maar een van vinden. |
|
De zon staat vanmorgen uiteraard aan de andere kant van het park dan gisterenavond. De bergen zijn nu veel mooier, je mag wel zeggen echt prachtig om te zien.
Iedereen wist dat natuurlijk. Vandaar dat het gisterenavond een stuk rustiger was dan vandaag. Voor we bij Moose point het park echt inrijden, tanken we daar nog even benzine.
Nee hoor die kost daar niets meer dan in Jackson. |
We stoppen op heel wat zogenaamde pull-outs en viewpoints.
Alleen de geplande rit over de Jenny Lake Loop road gaat niet door. Dit weggetje is vandaag juist gesloten in verband met wegwerkzaamheden.
Als alternatief gaan we naar het visitorcentre. Daar kan je bij de oever van het meer komen. Er vertrekken ook boottochten. Het is nog best avontuurlijk om echt bij de oever te komen. De oevers zijn dichtbegroeid. Je moet door een opening in de begroeiing een flink hellend pad af.
Bij de toiletten maak ik voor het eerst mee dat bij de heren toiletten een langere rij staat dan bij de dames. |
In de planning staat verder Signal Mountain. Bij het begin van de weg daar naar toe staan heel Amerikaans weer diverse waarschuwingen. De waarschuwing voor een bochtige weg is nog de meest normale.
Omdat het zo gevaarlijk is en er ook mensen zouden kunnen fietsen, is de maximum snelheid vastgesteld op 20 mph. De weg is behoorlijk breed en goed te overzien. In het Sauerland liggen diverse van dit soort wegen.
Daar mag je dan 100 kmh op rijden.
Het is een lange weg maar als je dan boven bent kan je ook ver kijken.
Dat wil zeggen een kant op. De kant van het meer met de daarachter gelegen Teton range is slechts met moeite te bekijken op een paar plekken waar de bomen nog niet het uitzicht belemmeren.
Wij vinden dat de NPS niet alleen de natuur moet beschermen, maar die ook toegankelijk moet houden niet alleen voor dieren maar ook voor mensen. Met andere woorden, het kappen van bomen had al lang moeten gebeuren.
Oeps wat zeg je nu! Bomen kappen? |
Gisteren hebben we al besloten dat als het mooi weer is, dat we dan nog wel even naar Oxbow Bend point zullen gaan.
Nou dat is vandaag zeer de moeite waard.
Op naar Yellowstone dan maar.
Dat duurt nog eigenlijk wel even omdat Teton NP nog best ver noordelijk door loopt.
We bezoeken nog twee viewpoints.
Dan komen we op de Rockefeller memorial Highway. |
|
|
|
|
|
|
|
|
De Ranger van Yellowstone NP heet ons hartelijk welkom.
Dit zuidelijke deel van het park hebben wij nog nooit eerder bezocht.
Het biedt verrassend veel interessante watervallen en stroomversnellingen. Ook kijk je vanuit een andere hoek op Yellowstone lake.
We vinden het schitterend. |
Na een aantal tussenstops komen we bij the Old Faithfull aan.
Alle parkeerplaatsen zijn behoorlijk vol. Bij de geyser op de banken is het al weer gezellig druk. Dat is een indicatie dat de volgende eruptie aanstaande is.
De vrouw die naast ons op het bankje zit, zegt dat zij en haar man alweer 20 minuten daar zitten.
Het weer dreigt om te slaan. De lucht is helemaal zwart geworden. In de verte zie je de bliksem. Dan gaat het ook nog zachtjes regenen.
Maar ja die geyser heeft daar allemaal geen last van. Als je nu gaat schuilen, moet je straks weer minstens een uur wachten op de volgende eruptie.
Iedereen blijft dus gewoon zitten.
Van dat gedrag heeft de onweersbui niet terug. Hij drijft af en op het moment van de eruptie schijnt zelfs de zon alweer.
Tja, en dan willen we dat filmen en er foto’s van maken.
De fotograaf stelt vast dat de stoomwolk soms zo dicht is dat de camera niet scherp kan stellen. Dan de kennis van vroeger maar weer toegepast.
De film operateur is ook niet blij. De camera heeft geen quickstart gemaakt en weet ze niet of de opnamen wel gelukt zijn.
S-Avonds in het hotel blijkt dat ze natuurlijk per ongeluk de camera heeft uitgezet bij aanvang van de eruptie.
Gelukkig heeft ze zich snel hersteld zodat voldoende film materiaal bewaard is. |
|
|
|
|
|
|
 |
We gaan de diverse bassins af. Het slechte weer trekt in Noordelijke richting weg. Maar het waait fors en de temperatuur is laag. De diverse poelen stomen daardoor meer dan anders.
The Grand prismatic spring stoomt geweldig. Je kunt daardoor maar af en toe de schoonheid ervan zien. Overigens zien we tijdens onze wandelingen over de diverse boardwalks verscheidene petten in de heetwaterbronnen liggen.
Al met al boffen we natuurlijk wel met het feit dat die onweersbui de aftocht heeft geblazen. Wij hebben nu zon, waar anders regen ons deel zou zijn geweest. |
Om plm. 18.30 bereiken we ons hotel (Evergreen motel) in West Yellowstone.
We worden hartelijk ontvangen door de eigenaresse. We hebben kamer 11.
Als we de kamer binnenkomen moeten we toch echt een beetje lachen. Hebben we gisteren een balzaal gehad, waar we met de hele familie zou kunnen vertoeven, vandaag is alles wel even veel kleiner.
Uiteindelijk is het zo dat we vaststellen dat het wel heel compact is, maar ook erg compleet. Daar komt nog bij dat tijdens de ontvangst bij de receptie er homemade cookies voor ons klaar staan.
Het feit dat in onze kamer een welkomstbriefje met een zakje met aardigheidjes zoals bv bodylotion op ons staat te wachten maakt alles verder wel heel erg goed.
Enige klacht tot nu toe de wc bril. Je ziet dat wel meer in de hotels in de USA. Of je hebt een pot waar je met zijn tweeën op kan, of het is er een waar een volwassen man niet op past. Hier is het laatste het geval.
Vanavond gegeten in het Bear tooth restaurant. Dat is niet echt een aanrader. Wel veel eten, maar matig van smaak, terwijl de prijs anders doet vermoeden. Ik denk morgen maar weer eens Mexicaans. |
|
|
