Bij de ingang van het park fleuren we helemaal op.
De Trail Ridge Road is open.
We zijn hier namelijk al twee maal eerder geweest.
Beide keren was de weg gesloten.
Ondanks het weerbericht met kans op onweer in de middag, mogen we nu wel naar boven.
De eerste twee viewpoints langs de weg hebben we al eens eerder bezocht.
We rijden ze snel voorbij. Stel je voor je staat te kijken en een Ranger sluit achter je rug alsnog de weg af!

Als we hoger komen en dus voor ons op onbekend terrein wordt de weg steeds boeiender. Het is inmiddels een echte Alpine weg. Het landschap wordt steeds ruiger. We genieten. We bezoeken een aantal viewpoints en bereiken met 3700 meter het hoogste punt van de weg.

Op dat hoogste punt kun je echt niet stoppen. Even verder bij de Lava overlook wel. Uiteindelijk bereiken we het Alpine Visitor Centre. Daar blijven we wat langer. We hebben wel behoorlijk last van hoogte ziekte. Gonda deze keer nog meer dan ik.

Dan begint de afdaling.
Bij de eerste haarspeldbocht de beste staan heel veel auto's langs de weg in de berm geparkeerd.
Iedereen stapt uit en staart naar boven.
Wij doen het zelfde.
De op de heuvel neergestreken Elk zien het gelaten aan.

We maken wel foto’s van de grote bokken.
Ze hebben echt reuze geweien.

Lunchen doen we bij Jenny Lake. Ik had bij de Elk al de polaroidfilter van de lenzen afgeschroefd. Nu heb ik daar echt voordeel van. Het is inmiddels wat somberder weer geworden.
Maar we zitten hier omringd door nutkrackers en twee soorten eekhoorns.

De rest van de afdaling is weinig spectaculair. Na de uitgang van het park kunnen we weer geocachen.

We stoppen bij een Marina waar ze boottripjes verzorgen. Dat hadden we thuis al op gezocht. Bij navraag ter plaatse blijkt, dat die boottochten pas aan het einde van de middag worden gehouden. Dat gaat dus niet door.

In Granby aangekomen is daar juist de California Zephyr van Amtrak gestopt. Altijd goed voor een paar foto’s.
Later wandelen we nog wat door het plaatsje. We zien wat winkeltjes en veel spoorlijn.

Ons motel voor vanavond is wel charmant. Luxe is anders, maar goed het is nu 21.00 uur en ik zit op de porch te typen.