Woensdag 24 mei 2006 West-Yellowstone – Kalispell

Vanmorgen moeten we helaas afscheid nemen van Yellowstone National Park. Maar na twee dagen moeten we echt weer verder. Nou ja niets moet natuurlijk, maar we hebben dat nu eenmaal zo gepland. We willen tenslotte nog meer zien. Voor Niels betekent deze reis een eerste kennismaking met dit gebied, voor Maca een herhaalde kennismaking en voor ons waarschijnlijk de afsluiting van een reeks van reizen door met name de Canadian Rockies.

Onze eerste taak vandaag is het retourneren van de gehuurde Dodge Durango. We zijn derhalve vroeg opgestaan. De auto moet om 08.00 uur op het vliegveld worden ingeleverd. Wij zijn eerder op het vliegveld dan de man van Avis.

Vandaag is een transitorit gepland die als voornaamste taak heeft snel weer in de buurt van Canada te komen. Desondanks wordt het een mooie rit. We rijden in noordelijke richting op het plaatsje Bozeman af. De weg voert eerst nog door een deel van Yellowstone National Park. Kunnen we toch nog even echt afscheid nemen. We zien ook nog een aantal herten. Even verderop, nog net binnen de grenzen van het park, zien we dat een US Park Ranger een hardrijder heeft laten stoppen.

Gallatin

We rijden het Gallatin National Forest binnen.

Dit is een uitgestrekt gebied ten noorden van Yellowstone. Hier zien we zogenaamde “Duitse bergen”. Mooi afgeronde bergen die volledig bebost zijn. Af en toe steken bijzondere rotsformaties door het behang van bomen. Nauwe kloven waar voor de weg nauwelijks plaats is worden afgewisseld door fraaie weidse dalen. De weg loopt parallel aan de snelstromende Galatin river. Het hiervoor beschreven spel zet zich voort over een afstand van vele tientallen kilometers.

Bij Bozeman wordt het druk, omdat langs de weg veel bedrijven zijn gevestigd. De jongelui aan boord van ons voertuig worden langzaam wakker. Van al het voorafgaande fraais hebben ze weinig mee gekregen. Jammer maar de inspanningen van gisteren eisen hun tol. Het is toch wat teveel geweest.

Terug op de I-90

Bij Bozeman of eigenlijk bij Belgrade gaan we weer de I-90 op. We rijden deze keer in westelijke richting. Deze Interstate 90 is echt een snelweg. Er mag 70 mile per uur gereden worden. Dat zijn toch zo maar 112 km/uur. De weg loopt door fraai terrein. Met weide bogen gaat het over bergen, door dalen en over (hoog)vlaktes.

Vooral de (hoog)vlaktes vormen toch een beetje een probleem. De vorm van het motorhome vormt sowieso een slechte combinatie met zijwind. De relatief hoge snelheid verergert het geheel. Er moet echt gestuurd worden.

Om een uur of elf gaan we tanken. Het is mijn bedoeling om gelijk een kopje koffie met of zonder broodje te doen. De anderen vinden het hier niet gezellig. Ik denk dat ze gelijk hebben en dus gaan we weer verder.

Om een uur of twaalf zie ik een bord met “Next exit”, die en die plaats en daarbij pictogrammen voor voedsel enz.. Het is door mij kennelijk niet goed begrepen, maar de verwachtte verzameling van restaurants, winkels enz. treffen we niet aan. We gaan weer terug naar de I-90. Op het laatste moment zien we een tentje dat aan hetgeen we zoeken lijkt te voldoen. We stoppen en komen in een groezelig winkeltje annex postkantoor terecht. We kopen een ijsje en eten dat buiten in de zon op.

Als we even later weer op de snelweg rijden zien we een rest area. Aldaar hebben we geparkeerd tussen de grote trucks de lunch gebruikt.

Naar Kalispell

US93

Na vertrek duurt het echt nog wel even voordat we Missoula bereiken. Bij de afslag waar we eerder deze week gekampeerd hebben, wisselen we van bestuurder. Het gaat nu verder over de US 93 op naar Kalispell. De weg wordt op diverse plaatsen gerepareerd. Voor ons betekend dat voornamelijk veel oponthoud.

Flathead Lake

Na enige tijd bereiken we bij het plaatsje Polsen de oevers van het Flathead Lake. Dit lake blijkt een fantastisch fraai meer te zijn. Het is bovendien behoorlijk groot.

We passeren Elmo, Lakeside en Somers, genieten van het uitzicht over het meer en komen uiteindelijk in Kalispell aan.

Kalispell

Kalispell blijkt een heuse stad. Het is de uitvalsbasis voor het Glacier National Park. Wij gaan dit park niet bezoeken omdat onze auto in verband met de lengte van het voertuig niet de hoofdattractie van het park nl de Highway to the Sun op mag. Na al het platte land dat we hebben doorkruist lijkt Kalispell wel druk! Gelukkig begeleid ons navigatiesysteem ons naar de Shady Lane, waar het uitverkoren RV-park is gelegen. Dit RV-park is eigenlijk een beetje een tegenvaller. Het is een motel met een daarbij gelegen camping. Er blijkt nog maar één vrije plaats te zijn. Wij mogen er staan vannacht.

De jongelui vinden het maar zo, zo. Het is allemaal een beetje vergane glorie hier.

De kids willen graag bbq-en. Wij bezitten echter geen BBQ. Normaal is dat op een camping geen probleem omdat je meestal wel een vuurtje mag stoken. Op zo'n vuurtje kan je dan bbq-en. Op deze camping ontbreken de faciliteiten om een vuurtje te stoken. Als de campingbaas passeert, vraag ik hem naar een bbq.

Hij gaat thuis een dergelijk apparaat zoeken. Na enige tijd komt hij terug met een enigszins stoffige elektrische bbq. Hij legt ons de werking uit, waarna het feest kan beginnen. Niels ontpopt zich als een ware keukenprinses. Hij laat het vlees sputteren en braden. We eten alles met smaak.

Na de maaltijd gaan we omdat we dat leuk vinden nog even naar de K-mart. Deze winkel is tot 22.00 uur open. We kopen nog snel wat zaken en wandelen dan naar de camping terug.

Kilometers vandaag: 653
Totaalkilometers: 1410 +653 = 2063

Wild: herten, adelaar en koeien.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde