Maandag 5 juni 2006 Ucluelet – Ucluelet

_

Vanmorgen staan we wederom vroeg op. Ik ben al voor de wekker afloopt wakker en sta gelijk op. Mijn rechter dijbeen en mijn heup doen erg pijn. Ik hoop dat als ik in beweging ben het een en ander weer normaliseert. We genieten van de zeehonden die in de haven rondom op hun rug liggen te slapen. Wolkjes stoom ontsnappen aan hun neusgaten. Een prachtig beeld alles zo vredig. De vissersboten liggen nog afgemeerd en de zeehonden liggen in diepe rust langszij.

In de bomen achter ons woont een paartje bald eagles. Ook zij vinden het nog erg vroeg kennelijk, want ze doen niet veel anders dan in de top van de boom mooi te zitten zijn. De dieren steken mooi en scherp af tegen de blauwe lucht op de achtergrond. Het weer is prachtig dus we kunnen vol vertrouwen beginnen aan ons programma voor deze dag.

Long Beach We rijden richting Tofino en komen dus in het Pacific Rim National Park Reserve. Hier zien we vrijwel direct een knoeper van een zwarte beer. We hebben hier niet op gerekend en moeten nu eerst nog met grote haast onze fotocamera's pakken. Van de foto's stel ik me dan ook niet veel voor.

Bij Long Beach rijden we de parkeerplaats op. We lopen naar het strand dat er schitterend bij ligt. Zonovergoten en praktisch zonder mensen. Een heel uitgestrekt zandstrand met langs de rand bossages, terwijl de Pacific Ocean zich vandaag vrijwel rimpelloos toont. Dat rimpelloos moet je niet te letterlijk nemen, want er staat wel een matige branding. Het bord met informatie voor surfers heeft het over een moderate surf. Helemaal aan de einder hangen boven het strand een paar zilverkleurige wolken. De rust en de uitgestrektheid maken indruk. Je gaat vanzelf een beetje zachter praten. Op het strand liggen aan de bosrand de gebruikelijke boomstammen. Verder is het strand bezaait met schelpen van krabben en andere schelpdieren. Lange slierten zeewier maken de versiering af. Gisteren of vanmorgen heel vroeg hebben een aantal mensen een symbool in het zand aangebracht. De diepere betekenis daarvan kennen wij niet, maar die zal er zeker wel zijn.

Als we voldaan zijn rijden we verder met het plan om Radar Hill te bezoeken. Dit gaat niet door omdat we met een motorhome geen toegang hebben op de weg die naar de heuvel voert. In 1997 konden we er nog gemakkelijk komen. Maar als ik kijk hoe laag de takken van de bomen die langs de weg staan hangen begrijp ik het toegangsverbod wel. We zouden waarschijnlijk zonder dak op de heuvel zijn aangekomen. Jammer blijft het wel, omdat op deze heuvel waarop ten tijde van de koude oorlog een radar post heeft gestaan, je een geweldig uitzicht hebt op de omgeving. Mocht u ter plaatse komen met een gewone auto of een fiets bij voorbeeld, dan bent u nog steeds van harte welkom.

Ook het postkantoor dat ik nu voor het eerst zie hier krijgt een bezoekje van mij. Ik kan er een lang gezochte munt kopen.

Aan het einde van de ochtend rijden we terug richting Ucluelet. We moeten wel want we hebben in Ucluelet een afspraak met Jamies Whalewatching tours.

Ucluelet Whale Watching De zon staat hoog aan de blauwe hemel als we met de Lady Selkirk van Jamies de haven Ucluelet uitvaren voor een whale watching tour. Nog in de haven zien we de eerste zeeleeuwen. Er is trouwen volop te genieten van allerlei vogels zoals bald eagles, ganzen maar ook meeuwen. De oevers die de haven omzoomen zijn ook zeer het aanzien waard. Bossen onderbroken door vrije stukken met interessante houten gebouwen.

De Broken Island groep

We varen de haven uit en bevinden ons al snel op open zee. We speuren met ons allen naar de gewenste walvissen. Maar zo eenvoudig is dat niet. Walvissen hebben geen vast adres. De schipper polst over de marifoon andere schippers. Hij krijgt de bevestiging, dat er ook vandaag weer walvissen zijn. We moeten zoeken langs de kustlijn bij de Broken Island Group. De walvissen vinden vlak langs de ruige kustlijn veel plankton en ja daar moeten ze het van hebben. De naam broken island komt van een Indiaanse sage. Aanvankelijk zou hier een vruchtbaar en zeer welvarend eiland zijn geweest. Maar de diverse stammen kregen ruzie waarop de grote tovenaar boos werd en zijn staf over het eiland brak. Het eiland is toen in de diverse eilanden van nu gebroken.

Zeeleeuwen

Omdat de walvissen voorlopig voor ons verborgen blijven richten we onze koers eerst op de eilanden waar de zeeleeuwen leven. Er woont hier een grote kolonie van deze reuzen. Grote logge bullen en ranke vrouwtjes alom. Een geweldig gezicht. Als we af en toe verkeerd op de wind liggen is de stank onverdraaglijk.

Walvissen

De spanning aan boord stijgt met het verstrijken van de tijd. Als een bemanningslid eindelijk een walvis meent te zien wordt zij haast niet geloofd.	De schipper verlegt toch de koers in de aangegeven richting.
En ja hoor ook wij zien nu de fonteinen die de dieren bij het ademhalen maken. We moeten wel eerst om een rotsig eiland varen, maar dan zijn we ook heel dichtbij en krijgen we en hele show. Het dier duikt telkens weer onder water, want ja het eet en heeft aan ons eigenlijk geen boodschap. Elke keer duikt het op een ander plek op dan wij verwachten. Aan boord van de Lady Selkirk is de nodige commotie. Een ieder wil graag dit geweldige evenement vastleggen en dus rennen we allemaal van de ene kant van de boot naar de andere.		Gelukkig biedt het eerder gemelde eiland wat beschutting tegen al te wilde golven zodat we redelijk kunnen blijven bewegen. Na de eerste walvis zien we even verder een tweede. Deze heeft vandaag uitgekozen om als een soort onderzeeër schijn aanvallen op ons schip uit te voeren. Hij zwemt ( de schipper denkt dat het een mannetje is ) recht op het schip af en duikt dan onder ons door. Of hij duikt pal voor of naast ons op om dan rustig even verder zijn staart aan ons te tonen.

Dit spel kan ons eeuwig boeien, maar de schipper moet terug naar de haven, we zijn al te lang buitengaats. Nog voordat we de eilandengroep verlaten ziet Maca een derde walvis. Ook dit dier krijgt ruime aandacht van ons. Ook deze walvis laat ons verscheidene keren zijn staartvin zien voordat hij naar de diepte duikt.

Al met al een geweldig geslaagde excursie vandaag. We komen best erg moe en met verbrande koppen van de zon weer in de haven aan.

Avondmaal

Bij het motorhome aangekomen worden we getuige van hoe het in de natuur zo toegaat. De in de haven aanwezige robben vangen vis of doen zich tegoed aan de afval van vis die door de vissers emmersgewijze in het water worden gemikt.

Als zo´n rob dan denkt een lekker van een flinke brok vis te kunnen gaan genieten, vallen de meeuwen hem aan. Soms wint de meeuw en soms de rob. Het wordt nog spannender als de bald eagles die in de bomen achter ons wonen zich ermee gaan bemoeien. Zij winnen namelijk altijd. Zelf heel brutale meeuwen blazen dan de aftocht. Al met al een boeiend spektakel.

Kilometers vandaag: 86
Totaal gereden: 4877 + 86 = 4963 kilometer

Wild: bald eagles, golden eagles, zeehonden, zeeleeuwen, walvissen en een heel scala van vogels.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde