| 
        
          | Om vijf uur loopt de wekker af en worden we in onze  slaapkamer uit de vorige eeuw wakker. We hebben fantastisch geslapen. Bij ons  vertrek krijgen we twee polystyreen boxen mee met daarin ons ontbijt. Dat is  nog eens service. Nog voor zessen zitten we in de auto en vertrekken we naar  Pumba game reserve. We hebben daar een gamedrive geboekt. Als we bij het centrum voor daggasten aankomen, overigens al  veel te vroeg, komt er gelijk al een ranger naar de poort gereden om ons erin  te laten. |  |  |  
          
            | We worden ontvangen met koffie. We kunnen tevens even naar  de wc. De ranger Richard waarmee we op safari zullen gaan is er ook al vlot. We  blijken voor vandaag de enige daggasten. Een privé toer om zo maar te zeggen  slechts wij en de ranger. We gaan eerst bij het luipaard kijken. Dit dier wordt  nog in een afgescheiden gedeelte gehouden. Het dier komt van elders en moet  eerst wennen aan de omgeving. |  |  Tijdens de rit die nu volgt gaat het over paden en wegen die  de naam pad en of weg niet mogen voeren. Alleen om het terrein rijden al zou je  met zo’n game drive meegaan. De ranger vraagt of wij nog bijzondere wensen  hebben. Nu we de enige gasten zijn kunnen we natuurlijk ons gang gaan. We vertellen  Richard dat we ook geïnteresseerd zijn in alle soorten antilopen en in vogels.  Hij fleurt ervan op en pakt gelijk ook zijn vogelgidsje erbij. Hij vertelt ons  dat de meeste mensen alleen geïnteresseerd zijn in de zg big 5. We worden volop op onze wenken bediend. We zien giraffen,  kudu, impala´s, wildebeest, wrattenzwijn en leeuwen. 
          
            |  |  De kudu´s die altijd een  beetje ondergewaardeerd worden met name omdat ze zo algemeen voorkomen, zijn  prachtig om te zien. De wildebeest zijn hier op Pumba erg talrijk. Tijdens de  rit is de wind opgestoken en is het ondanks het zonnetje erg koud in die  Landrover. De twee mannetjes leeuwen die we zien hebben kennelijk ook  last van de wind. Ze hebben een beschut plekje in de zon opgezocht en doen daar  wat ze het liefste doen nl slapen. Ik ga vandaag niet beschrijven hoe fraai elk  beest erbij staat. Maar geloof me we zien allerlei wild tot en met olifanten en  neushoorns aan toe. Bovendien rijden we door een werkelijk heel fraai  landschap. Heuvels zo ver je kunt kijken. |  |  De lodge 
          
            | Nadat we ruim twee uur hebben rondgereden, waarbij de video  en de fotocamera flink hun best doen, gaan we naar de lodge voor het inclusieve  ontbijt. Die lodge is een lust voor het oog. Prachtig hout en mooie tapijten  geven een gevoel van grote luxe. Er staat voor ons een compleet buffet klaar.  Maar daar stinken we niet in omdat er geen grote borden bij staan. Je neemt dan  wat lekkers en als je weer aan je tafeltje zit komen ze met de kaart voor de  warme ontbijtjes. Ons tafeltje is inmiddels buiten op de waranda gedekt. De  ranger heeft dat gevraagd. En hoewel iedereen het daar mee eens is wordt eerst  mij nog toestemming gevraagd.    We zitten hier heerlijk in het zonnetje met uitzicht over de  plains. De eitjes en dergelijke zijn perfect en al met al hebben we zeker zo´n  anderhalf uur met Richard zitten praten. |  
          
            | Dan volgt het tweede deel van de rit. We kijken nog even bij  de leeuwen, maar die hebben nog steeds geen zin de koppen op te tillen. We zien  ook nog een variant van de wildebeest en worden getrakteerd op velden met  kudu´s en impala´s. Uiteindelijk zien we ook nog zebra´s en buffels. |  |  |  
            |  |  |  |  
            |  |  |  |  
            |  |  |  |  Om twaalf uur nemen we afscheid van Richard en gaan we op  weg naar Addo. De vooraf geplande route blijkt geen succes omdat de bewuste weg  niet geasfalteerd is. Ik wil er met deze Honda die voorzien is van zij skirts  etc niet over. De aansluiting van de weg waarover we wel willen is voor ons  niet logisch. We dreigen veel te ver om te moeten rijden. Ik haal maar wat  capriolen uit en al snel zijn we op de goede weg.   De Old Drift guesthouse dat we via internet hebben geboekt  blijkt een schot in de roos. Het is hier erg mooi qua tuin, ligging maar ook  wat de kamers betreft. Licht en modern en van alle gemakken voorzien. Voor wie  dat wil is er de mogelijkheid om in het eigen zwembad een duik te nemen. Wij laden  slechts onze koffers uit en gaan zoals gepland naar het Addo Elephant National  Park. 
          
            | Het bewuste park ligt zo’n elf kilometer van ons guesthouse.  We worden bij de daysafaris verwacht. Dat is maar goed ook want heb dat  gisteren nog telefonisch vanuit Durban bevestigd. Op de afgesproken tijd staan  er drie Landrovers klaar. We kunnen gaan zitten waar we willen. Er blijkt nog  een groep van ongeveer 25 man  van een  Nederlandse bus mee te gaan. De groep leuke mensen die bij ons in de Landrover  komen te zitten reizen met SRC.   Direct nadat we het hek hebben gepasseerd zien we de eerste kudu’s.  Ook wemelt het in dit park van wratten zwijnen. Ook de eerste olifant staat  even later op het geheugenschijfje. Men heeft hier in dit park de meeste wegen  geasfalteerd. Je mag tegen betaling ook met de eigen auto het park in. Bij een  waterplaats zien we tientallen olifanten bezig met het nemen van modderbad en  dergelijke. Heel bijzonder hier zijn ook de tientallen landschildpadden  (tortoise) die hier rondlopen en het er kennelijk goed naar de zin hebben.  Struisvogels worden ook nog door ons gespot. De twee uur durende toer is  eigenlijk zo voorbij. |  |  
          
            | Bij terugkomst bij het guesthouse blijken de drie andere  appartementen inmiddels ook bezet. We lopen de tuin in. En terwijl we bij de  andere gasten zitten, bestellen we bij Juanita een heerlijk koel biertje. Het  andere gezelschap is spraakzaam. We babbelen zo’n uurtje met elkaar.   Wij hebben hier ook diner besteld. Juanita heeft dat bereid.  We worden verrast met thuisgebakken brood, bobotie, en een toetje van karamel  pudding. Vooral de bobotie valt bij ons erg in de smaak. Voortreffelijk  verzorgd allemaal. Ik ben nu al benieuwd naar het ontbijt. |  We zijn de laatste twee dagen steeds erg vroeg opgestaan en  mogelijk draagt de voortreffelijke wijn er toe bij maar we barsten van de  slaap. Ik ga eraan toegeven.   Vandaag 187 kilometer gereden   |