Daar we deze dag veel willen doen, zijn we op tijd opgestaan en zodanig vroeg vertrokken, dat we kort na 09.00 uur bij het verhuurstation kunnen zijn. Het station opent om die tijd. Zijn wij lekker de eersten. Het inleveren leverde geen probleem op. Het feit dat wij geen olie hebben gebruikt gedurende deze reis doet de wenkbrauwen fronzen. Bij de controle wordt het olie peil bestudeerd, waarna weer wordt gevraagd of we geen bonnetjes voor olie hebben. Wij zijn ons van geen kwaad bewust, maar normaal wordt toch zo om en de nabij twee liter olie afgerekend. Wij hebben steeds gepeild en laten peilen, maar daar het peil constant tussen min en max bleef, voelden we geen behoefte olie te kopen.

Op ons verzoek worden we met onze bagage en het doosje overgebleven boodschappen naar ons overnachtingsadres bij Alice en Gerry gebracht. Daar worden we ontvangen door de schoondochter, omdat Alice aan het oppassen is. We worden verwacht en dus zijn de kamers in orde. De boodschappen worden in dank aanvaard.

Wij kopen per persoon twee OV-daypasses ad $4,50. Hiermee kunnen we dit weekeinde alle openbaar vervoer ter plaatse gebruiken.

Eerst gaan we modeltreinen kopen, ik wil niet het risico lopen dat het straks zo gezellig wordt, dat tegen de tijd dat wij weer hier in de buurt zijn, de winkel gesloten is. Nog een heel gedoe dat treinen kopen. De collectie van de winkel is erg ruim en het duurt even voordat begrepen wordt dat het mij juist gaat om modellen (zonder motor) van de moderne diesels die ik overal zelf heb zien rijden. De meeste klanten hebben meer iets met modellen van oudere typen. Maar zo als gewoonlijk in deze streken ben je als klant echt een beetje koning en wordt ik perfect geholpen. Ik verlaat met drie locomotieven de winkel. Alle drie modellen die ik in werkelijkheid ook heb zien rijden. Voor mij als verzamelaar is dat belangrijk.

We pakken de skytrain op weg naar het centrum van Vancouver. Er zijn op regelmatige afstanden stations, waaronder Metrotown speciaal voor een winkelcentrum. Helaas heb ik op het moment dat ik dit schrijf niet alle stationsnamen meer paraat, anders zou ik er in ieder geval een paar willen noemen. Toen wij daar waren leek het niet zo belangrijk die stationsnamen te onthouden, zolang je maar wist waar je naar toe moest. Sorry! Nadat ik nog eens in het archief gerommeld heb, vond ik en folder waar alles instaat. Toch maar besloten dat als u die namen persé wilt weten dat u bij mij de folder maar moet aanvragen.

Tijdens de ritten met de Skytrain krijg je een aardig beeld van de samenstelling van een grote stad zoals Vancouver. Woongebieden aan de rand, dan oude industriegebieden, dan oudere woongebieden aan wat eens de rand was etc. De Skytrain is aangelegd i.v.m. de wereldtentoonstelling die in Vancouver gehouden is. Tijdens de rit wisselen we af en toe van spoor omdat er werkzaamheden zijn. De treinen zijn druk bezet, het is een populair en goedkoop systeem. Wat ons opvalt is dat er nauwelijks gekeken wordt of iemand een kaartje heeft. Wij zijn in twee dagen niet gecontroleerd. Iedereen zie je wel, zo als dat hoort een kaartje kopen. Onze daypass moet je door weg krassen van de datum geldig maken. Het blijkt dus mogelijk te zijn om in een wereldstad onder de passagiers van een openbaarvervoersysteem een zodanige norm te handhaven, dat voor het gebruik van het systeem betaald wordt. De individuele controle teams zullen dat heus niet in hun eentje bewerkstelligd hebben. Misschien moet Amsterdam eens een studiereisje maken. In Vancouver wonen mensen die van oorsprong vanuit de hele wereld afkomstig zijn.

Vanuit de skytrain zien we het treinstation Central Pacific Station vanwaar de Rocky Mountaineer, een luxe trein die door de Rocky Mountains rijdt, vertrekt. Er staan locomotief en rijtuigen. Wij stappen die eerste keer uit bij het station dat in Robson street ondergronds ligt. In het zakencentrum (Down Town) wordt de skytrain nl. een ondergrondse. Robson street is de belangrijkste winkel straat van Vancouver. Je hebt daar kleine gezellige winkeltjes en grote warenhuizen. In diverse gebouwen zijn z.g. malls gevestigd. In zo'n mall heb je een heel assortiment winkels onder een dak. Kortom we hebben een belangrijk deel van de dag consumerend door gebracht. De gedachte is dat op zaterdag de winkels open zijn. Op zondag zal dat althans hier niet het geval zijn. Maar zelfs bij een zo ruim winkelaanbod in een zo gezellige stad, slaat de vermoeidheid toe. We pikken een terrasje en terwijl we wat drinken kijken we naar de mensen. We besluiten om met de Seabus naar North Vancouver te gaan.

De Seabus maakt onderdeel uit van het openbaarvervoer systeem, voor ons dus inbegrepen bij de prijs van die daypass. De Seabus is een brede catamaran met een metro-achtige opbouw. Ik denk dat het schip 12 meter breed is. De opbouw bestaat aan de linker en aan de rechter zijkant uit deuren. Hoe gaat het in zijn werk? Je gaat naar de Seabus terminal. Vertrekkende passagiers worden naar een soort lounge geleid links van het dok waarin de Seabus afmeert. De boot komt aan en opent alle deuren aan de rechterkant. De aan boord zijnde passagiers kunnen nu uitstappen. Als dat uitstappen enigszins gevorderd is, worden de deuren aan de linkerkant geopend en kan het instappen beginnen. Na een all-clear! worden de deuren gesloten. De hele gang van zaken neemt misschien drie/vier minuten in beslag en hup daar gaat de boot weer naar de overkant. Volgens doctorandus P is de Seabus dus technisch gezien een veerpont. Maar dan wel een moderne en hele snelle. Ligt Vancouver in het gebied dat the Lower mainlands wordt genoemd, North Vancouver is daar alweer de grens van. Hier zijn dus alweer flinke heuvels direct gevolgd door bergen. We bezoeken om het af te leren nog een mall en besluiten dan om weer terug te varen.

Het wordt tijd om naar Gastown te gaan. Deze oude industriewijk is tegenwoordig het uitgaanscentrum van Vancouver. In de oude fabriekspanden zijn restaurants, winkeltjes en theaters gevestigd. Om van het Seabus station naar Gastown te komen, moeten we door een oud prachtig gerestaureerd spoorwegstation lopen. Het is of hier even de tijd heeft stil gestaan. Je voelt de atmosfeer van de vorige eeuw toen reizen per spoor nog iets bijzonders was en er in de enorme met fraaie bogen versierde hal vaak en hevig afscheid werd genomen.

Het station wordt met Waterfrontstation aangeduid in de skytrain, het is echter een oud CP rail station. Vanuit dit station vertrekken ook de forensen treinen van West Coast Expres. In Gastown hebben we de stoomklok bewonderd. Rokend en fluitend wordt hier de tijd aangegeven. Wij vinden rust voor onze vermoeide voeten in het restaurant “Brothers”. Hier wordt op een grappige manier een klooster nagebootst. Het meubilair is oud pompeus en groot. De bediening is gehuld in monnikspij. Wij krijgen een tafel in de “refter”. We hebben genoten van het eten en de vrolijke bediening kortom de hele ambiance was geweldig. Voldaan zijn we terug gereisd en naar bed gegaan.

Zondag hebben we besteed om de toeristische attracties van Vancouver te bezichtigen. Het havengebouw, het oude station, Canada place, Stanley park enz.

We sloffen wat af. In Stanleypark bezichtigen we de rozentuin en nemen dan een rondrit per paard en wagen door een deel van het park. Nadat we de totempalenverzameling hebben bewonderd rijden we met ons gespan een poosje langs het langs de kust gelegen fiets en wandelpad. Onze gids weet te vertellen dat hier streng toezicht gehouden wordt op de gebruikers van het pad. Je moet op je eigen weghelft blijven. Doe je dat niet en loop je tegen de richting in dan kan je dat als je gesnapt wordt op een schrobbering en zelfs een bekeuring komen te staan. Had ik niet gedacht. Stanley park heeft ons nog wel enige tijd in beslag genomen. Er is veel te zien en te doen. Je hebt er ook veel punten vanwaar je mooie foto's van Downtown kunt nemen. We zijn van Stanley park te voet naar Down Town gegaan, waarbij we nog fraaie foto's van wolkenkrabbers hebben kunnen maken.

Nadat we gezien hebben wat het kost om met de lift naar de top van het havengebouw te gaan hebben we besloten om dat maar aan anderen over te laten. Wij gaan naar Canada place. Tot onze verbazing ligt daar de “Rijndam” van de Holland Amerika Lijn afgemeerd. Er is volop bedrijvigheid bij het schip, het wordt voor vertrek klaar gemaakt. Vrachtauto's rijden af en aan met groenten, fruit en vlees. Op een ander niveau zijn de passagiers aan het instappen. Het schip vertrekt dadelijk voor een cruise naar Alaska. Vanaf de wandelpromenade van Canada place is alles goed te volgen. Hier is wel meer te zien trouwens. In Vancouver wordt b.v. brandstof voor schepen in drijvende tankstations opgeslagen. Die tankstations liggen een stukje uit de wal. Schepen komen langszij om te tanken. Ook hier in Vancouver is er weer een druk verkeer van watervliegtuigen in de haven. Zo is er een regelmatige lijndienst naar Victoria. We ontdekken dat in het Imax-theater dat van het Canada place complex deel uit maakt, een film over Alaska draait. We zijn gaan kijken.

Weer naar Gastown geweest. Weer bij Brothers gegeten! Maar daarvoor toch nog wat kledingwinkels gevonden die nog open waren. Ik hoef niet verder uit te wijden.

Als we bij Gerry vragen of hij voor ons voor morgen vroeg een taxi wil bellen, biedt hij aan om ons te brengen. Wij gaan daar graag op in. Alice is weer terug heeft een cadeautje voor ons in de vorm van een koelkastmagneet. De magneet stelt een beer op een boomstam voor. Onder de boomstam het woord Canada. Hartstikke leuk.

Gerry is inmiddels de trotse bezitter van een labrador, die volgens hem is komen aanlopen.

Na nog even met de hond gespeeld te hebben, gaan we naar bed.

De volgende morgen in de ochtendspits naar de luchthaven. Of je naar Schiphol onderweg bent. Zo druk is het. Het grote verschil met ons land is het begrip voor of in ieder geval de beleefdheid t.a.v. de medeweggebruiker. Fouten van een ander worden hier ook wel mopperend begroet, maar men realiseert zich kennelijk zelf ook niet zonder zonden te zijn.

Na een hartelijk afscheid, zijn we ingecheckt en uiteindelijk in Nederland aangekomen.

Einde van een reis, die ons voldoende avontuur, prachtige natuur, interessante gesprekken en een nieuwe liefde bracht.

Canada.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde