Zaterdag 28 september 2002 Victoria- Victoria

Vanmorgen ontwaakt op deze grote camping. Dat is toch weer heel anders dan bv in Ucluelet. Ondanks het grote aantal RV's, je staat hier opgesteld in rijen, is het heel rustig. Omdat iedereen zich aan een aantal eenvoudige regels houdt.

Als je naar buiten kijkt zie je ongeveer 200 RV's bijeen. De meeste herrie maakt nog de ochtendtrein van VIA. De trein heeft hier nota bene een eigen station.

We hebben afgesproken om 09.30 uur voor de tour, we zijn natuurlijk eerder aanwezig. Om krek 09.30 uur rijdt de bus van "Enchanted Tours"voor. De chauffeur brengt ons eerst naar downtown, waar we moeten overstappen in de bus van de city-tour. Zo gezegd, zo gedaan.

Voor het gebouw van "Miniature World"worden we opgewacht door "Gerry", die de city-tour met ons gaat doen. Inmiddels hebben we in de bus onze kaartjes met Visa betaald. Gerry stelt het gezelschap aan elkaar voor. Hij heeft vandaag het volgende gezelschap aan boord: een Engelsman, twee Duitsers, twee Hollanders en vier Canadezen uit Quebec, nou ja Montreal dan.

We rijden eerst door downtown, waar ons onder meer de "Christmas shop" en Marketsquare worden gewezen. Ook de fijnere details van Bastionsquare en Wharfstraat worden ons uitgelegd. City hall krijgt ook een beurt. Voor we het weten rijden we over de "Waterfront", waar Victorianen tegenwoordig 750.000 tot 1.000.000 CAD voor een huisje betalen.

Als we zelf langs het waterfront over de Esplanade rijden, zie je ook wel waarom. Geweldig dat uitzicht over de straat van Juan de Fuca, naar de Olympic Mountains in Washington (state). Vooral Mount Olympus is prominent en prachtig.

Het is heel zonnig, maar boven de zeestraat hangt een dichte lage mist. Na enige tijd rijden we door een golfcourse en komen bij Oak Bay Marina. Hier is de derde stop voor vandaag.

Wij zijn hier in 1997 ook geweest, maar in tegenstelling tot vandaag regende het toen ernstig. Als we allemaal gepl... hebben, heeft onze chauffeur een kleine verrassing voor ons in petto. Hij wijst op een bord dat waarschuwt voor wilde zeehonden. Hij tikt wat op de reling van een loopbrug en gooit vis in het water. In no-time zijn er twee zeehonden, die alleen nog maar aandacht voor hem hebben aanwezig. De dieren zien er goed doorvoed uit. Ze krijgen regelmatig te eten. Een bord waarschuwt om zeehonden niet uit de hand te laten eten, omdat zij het verschil tussen vis en een hand niet zien.

De zeehonden hier ter plaatse "Harbor Seals" worden genoemd, worden aangetrokken door het voedsel, vissenkoppen etc, dat hier in de marina bij het schoonmaken van vis in het water wordt gegooid. De zeehonden die wij zagen waren dus eigenlijk van de schoonmaakdienst.

Na de stop, rijden we door de wijk "Uplands". Mocht ik nog eens echt walgelijk rijk worden, dan wil ik daar wel wonen. Ook de campus van de University of Victoria, ter plaatse Uvic genaamd is interessant.

Na nog wat palmbomen en info over het bijzondere klimaat in Victoria ( Dit klimaat is niet voor geheel Vancouver island van kracht), rijden we een heuvel op.

Op de top van Mount Tolmie, ligt het gelijknamige park. Van hieruit heb je een "Birdseye"-view over Victoria, de straat van Juan de Fuca, de Olympic Mountains, de Gulf islands en Mount Baker.

Zo'n prachtig punt en nog gratis ook. Zo is er wel meer aangenaams in Victoria. Overal zie je door de gemeente aangelegde prachtige parken, met buitengewoon fraai aangelegde bloembedden. Voor de meer actieven, zijn er plaatsen aangelegd, waar je de boot te water kunt brengen etc.. In het centrum verzorgt Victoria de "hanging baskets" aan de lantaarnpalen. Een en ander wekt de bewoners op hun tuin ed ook goed te verzorgen.

Natuurlijk zijn er in Victoria ook achterbuurten, maar die krijg je op zo'n rondrit uiteraard niet te zien. We zouden het trouwens niet weten te waarderen ook.

In Victoria bestaat 30% van de bevolking uit bejaarden. Of zoals ik hoorde: "in Victoria you get wed, or you are waiting for death".

Wij rijden langs het "Government house". Dit is de plek waar de Leftenent Gouvener resideert. Als Elisabeth II hier op 6 oktober op bezoek komt, logeert zij daar ook. De Queen is op tour in verband met haar 50 jarig ambtsjubileum.

Nadat wij het BC-museum en Thunderpark, met de totempalen zijn gepasseerd, rijden we weer langs het Empress hotel en zijn we terug bij ons vertrekpunt.

Wij "die-hards" stappen dan over op de bus naar "Butchards gardens". Onze chauffeur vertelt het een en ander van wat we onderweg zien en ook over de garden. De man is beslist informatief, maar heeft zich aangewend met uithalen te praten. Irritant zeg! Later blijkt, dat als je van mens tot mens met hem praat, hij heel gewoon praat. Maar zodra de microfoon aan staat begint het weer.

We rijden onderweg nog langs "Royal Oak", het winkelcentrum herken ik, maar waar John gewoond heeft konden wij niet herkennen.

Bij de tuinen aangekomen, worden we losgelaten, naar keuze tot 14.45 uur of tot 16.45 uur. We eten en drinken eerst wat en gaan dan op pad aan de hand van de routebeschrijving, die wij bij binnenkomst hebben gekregen. Verder moet u zelf maar gaan kijken, zelfs als je niet speciaal van bloemen, planten en of tuinen zou houden, dan nog is het hier prachtig. Het complex bestaat uit een aantal tuinen, die elk hun geschiedenis hebben en die elk door andere landschapsarchitecten zijn ontworpen.

Men heeft het hier over "landscaping"

Met de bus van 14.45 uur gaan we terug. We laten ons niet bij de camping, maar in downtown afzetten. Gonda wil een foto van de "Old Spaghetti Factory", omdat ze die niet heeft kunnen maken vanuit de toerbus vanmorgen. We lopen er heen en inderdaad het is een mooi punt. Hebben we gelijk de totempaal van Thunderpark gefotografeerd.

Verder zijn we langs de havenpromenade gelopen. Er is daar van alles aan de hand. Kunstenaars die schilderijen maken, stalletjes met van alles en nog wat aan houtsnijwerk en ga maar door. Er is ook echt mooi werk bij.

We lopen ook naar de plek in de haven, waar de meeste watervliegtuigen liggen. Ik heb Gonda niet kunnen overhalen tot het maken van een vlucht. O.K., dan verder Victoria in op Bastion square, bieden kunstenaars hun werk aan.

Na nog een winkel of wat bezocht te hebben, gaan de onderdanen protesteren. We nemen koffie bij een van de 70 Starbucks zaken die de stad rijk is.

We besluiten de terugreis met bus 14 te aanvaarden. Hier in Victoria passeert wat hoor! Je ziet de meest idioot uitgedoste figuren passeren. Jongens in belachelijk wijde broeken, waarvan het kruis op hun knieën hangt en meisjes die schijnen te denken, dat strak en vooral te krap ook mooi is. De kinderen tonen de pukkels op hun billen. (Provinciaal weet u nog). Daarnaast zie je ook de typisch alleen op dit continent voorkomende figuren, die niet in staat zijn passende kleding te kopen of bij elkaar te zoeken. Zo zag ik bij de bushalte een al wat dikker wordende mevrouw met het volgende signalement: half open wat versleten zomerschoenen van het type "flatje", waar haar tenen doorheen steken, een te korte korte broek waarvan de rits niet helemaal meer wil sluiten, een goor te klein T-shirt en om dat alles te bekronen een lederen jack. Nou vraag ik je!

Overigens heb ik op het punt gestaan om twee jongens aan te spreken, gekleed in wat ik sportkleding zou moeten noemen, die continu zaten te spugen. Waarschijnlijk hadden ze het zelf niet eens meer in de gaten, maar elke paar minuten vloog er weer een fluim door de lucht naar de rijweg. Omdat ik wat moe was, Gonda dat vast niet wil en mogelijk ook wel omdat het twee grote kerels waren, heb ik niks gezegd. Ik mag echter wel hopen, dat deze trend niet doorzet, ik vond het gewoon goor.

We hebben de bus laten stoppen bij "Sammy's Chinees Food", want daar is onze halte. We nemen wat eten mee. Simpel, denken we. Hier in Canada eten Chinezen kennelijk andere dingen dan bij ons. Er staan allemaal onbekende gerechten op de lijst. Uiteindelijk een soort nasi en babi pangang besteld. Na toevoeging van de bijgevoegde soja-saus, smaakte het eigenlijk wel goed. Het had iets pittiger gemogen.

Onze buurman op de camping meldt, dat hij het weer niet vertrouwd en dat hij zijn luifel maar vast heeft opgeborgen. Er is regen voorspeld, maar met die donkere wolken, weet je het maar nooit zegt hij. Als ik dit schrijf regent het.

Het weer : Mooi zonnig, aan het einde van de dag regen.

Wild : jonge meiden met weinig an.

 

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde

© 2006 - Stef van Gasteren