Seward - Seward Cruise zondag 31 augustus 2003

Ondanks dat we vandaag ruim de tijd hebben, zijn we om 09.00 uur reisvaardig. We moeten om 10.45 uur bij de haven zijn om in te checken voor onze cruise. We besluiten niet "thuis" te blijven wachten, maar om vast richting haven te gaan. Je hebt daar een hardwarestore waar wellicht iets interessants te koop is.

Voor het vertrek

Nadat we de kaarten die we gisteren hebben geschreven, nu even op de bus doen, duiken we de hardwarestore in. We kopen daar nog eens 15 kaarten. De postzegels heb ik in MSP al gekocht. Terwijl we daar wat in de winkel rondlopen, ontkomen een warme muts en een nieuwe cap niet aan onze aandacht.

Aan de overzijde op het plein bij het monument voor de slachtoffers van aardbeving van 1964, staan bankjes met tafeltjes in de zon. Daar schrijven we deze lading kaarten. Terwijl we daarmee bezig zijn raken we in gesprek met wat Amerikanen. De vrouw heet van origine Kuykendaal. We vertalen de naam in Chickenvalley. Zij ook weer gelukkig. Hij is een vlotte prater. Al snel weten we veel over zijn reizen, ook naar Nederland. Blijft dat ene Jaap de beste chauffeur is die zij ooit hebben gehad. Zij reizen in een groepje van 28 en huren hun eigen bus etc..

De Yank vond het jammer dat nu bij de invoering van de Euro het verschillende Europese geld weg was. Minder te verzamelen. We helpen hem aan euromunten uit Nederland, België, Frankrijk en Griekenland. Hij staat erop ons daar $5 voor te vergoeden. Oh ja, de man heet overigens Macon. Hij vindt de gelijknamige wijn niet te zuipen. Riesling smaakt hem beter. Ik verklap hem het bestaan van Eiswein. Hij is mij dankbaar.

Inchecken en aan boord

Bij het inchecken krijgen we tafel 28. Op het bovendek zoals later blijkt. Voor we aan boord mogen moeten we eerst de schipper de hand schudden en op de foto met een reddingsboei met de naam van het schip. Later kopen we die foto. Hij hoort bij onze souveniers. Aan ons tafeltje blijken nog twee Nederlanders te zitten. Mensen uit Dordrecht. Samen met een Limburgs stel dat op wereldreis is zijn dat de enige andere Nederlanders onder de 130 passagiers. Een Vlaams stel kunnen we natuurlijk ook goed verstaan. Op een paar Duitsers na zitten er verder alleen Amerikanen aan boord.

Onderdeel van deze trip is een prime-rib buffet. All-you-can-eat. We zullen wel zien.

Vertrekken in Ressurrection Bay

Hoewel het hier vandaag althans in Seward mooi zonnig weer is, verwacht de schipper kennelijk een wilde zee en sluit hij regen ook niet uit. Er wordt uitdrukkelijk gewaarschuwd voor zeeziekte (motion sickness).

Een passagier heeft het zodra we buitengaats zijn enorm te pakken. Hij verstopt zijn gezicht in een spuugzak en leeft zich behoorlijk uit. Geheel tot ongenoegen van zijn "mondaine" chique vrouw blijft hij de hele reis ziek.

Zodra we de haven uitgaan, wordt uitvoerig aandacht geschonken aan een bald eagle, die daar op een paal zit interessant te doen. De Ranger die aan boord is heeft heel wat over het dier te melden. Nog maar een paar minuten verder richting buitengaats ontmoeten we een seaotter. Komisch zoals dat midden in de fjord drijft. Onze Ranger, een vrouw van onbestemde leeftijd, heeft uitgelegd dat Ressurrection Bay een fjord is. Als we buiten het fjord op open zee komen, merken we de lange deining goed. Het schip gaat goed op en neer.

Humpback

De Ranger legt uit, dat we van de gebruikelijke koers afwijken omdat er een "humpback", "bultrug", is gezien. De schipper vindt het zijn plicht om er heen te varen, zodat wij het dier mogelijk kunnen zien. Goed idee! Na een kwartiertje met volle vaart op de golven van de "Pacific Ocean" komen we in de buurt. De zeezieke hoeft inmiddels alleen nog maar te overlijden. Hij verzaakt dat en in plaats daarvan maakt hij met zijn gerochel en gekreun iedereen misselijk.

De escapade van de schipper is geslaagd: we zien de walvis. En niet alleen dat, het dier geeft een complete show. Het komt met reuzevaart opgedoken uit de diepte en komt wel tot halverwege zijn lijf uit het water. Nu is dit een enorm groot dier, dus zoiets gaat met geweld gepaard. Als hij weer terug valt ontstaat er een grote fontein water. Werkelijk een fantastisch gezicht. Ik heb dit wel eens op film gezien, maar de werkelijkheid is beter. Gonda heeft een en ander op video! De walvis, komt weer boven en groet een paar keer met zijn zijvinnen. Op enig moment laat het dier de staartvin zien en verdwijnt. Een bijzondere ervaring. Van de Ranger begrijpen we dat zij hier echt niet op gerekend had. Het is de laatste twee weken zo slecht weer geweest met regen en storm, dat ze überhaupt weinig hebben kunnen waarnemen. Wij hebben vandaag best weer.

Five Hole Rock en de puffins

We pikken de route weer op en varen op wat steile rotswanden aan de kust af.

Een grote rots heeft vijf door erosie ingesleten gaten. Op 10 meter voor de rotswand wordt het schip stilgelegd. We hebben zicht op nestelende "puffins". Zeevogels met een kleurige kop en vreemd gevormde fel oranje snavel (papagaaiduikers?). We begrijpen dat het feit dat ze er nog zijn op zich al bijzonder is. Normaal gaan deze vogels om deze tijd van het jaar naar zee, om pas in het voorjaar terug te komen. Er zitten diverse paartjes in hun nesten. Je kunt de vogels goed bekijken, ze zitten bij wijze van spreken op je lip of zitten wij nu bij hen?

Terwijl we de kust volgen roept iemand: bear! Inderdaad een zwarte beer vol in het zicht. Gonda ziet hem eerder dan ik, maar het lukt haar niet het dier te filmen. Na nog een aantal vogelkolonies, onder andere met aalscholvers en zilvermeeuwen, gaan we op weg naar het uiteindelijke doel van deze trip.

De Holgate Glacier

De Holgate Glacier is een zo genaamde tidewater glacier. Dit houdt in dat de muur van ijs in zee eindigt. Door dit gegeven ontstaat het effect van het afkalven van ijs. Het ijs stort dan met donderend geraas in zee. Een reeks kleine ijsbergen drijft dan ook in het water voor de gletsjer.

Het is een imposant gezicht. Een muur van ijs van links naar rechts in de baai. De twee gletsjers in de buurt hebben een morene tussen tong en zee, zodat daar het effect zich niet voordoet. De gletsjer gloeit blauw op. Vooral in de spleten is het blauw evident. Terwijl wij voor de gletser liggen kalft er flink wat ijs af.

De boot blijft hier ongeveer een half uur, daarna gaan we weer verder. Ondertussen genieten we van het buffet. Genoeg en niet slecht. De boot keert van tijd tot tijd zodat je niet steeds van kant hoeft te wisselen, om van de gletsjer te genieten en of foto's te maken.

Zeeleeuwen en orca's

Op het programma staat een bezoek aan een kolonie "sealions". Nou hebben we dat bij Vancouver Island al eens gezien. Ons is het enorme gekrioel van die grote dieren alsmede het kabaal en de stank die zij produceren goed bij gebleven.

Bij nadering van de eilandengroep waar de dieren huizen, wordt onze Ranger opgewonden. Ze vertelt dat het bootje dat we zien is ingezet bij het onderzoek naar de leefgewoonten van orca's. De kans dat we orca's te zien krijgen is groot. Ze vertelt tevens, dat er verschillende soorten orca's zijn. Bij voorbeeld de orca's die hier resident zijn en zich voeden met vis, maar ook de diepzeevariant, die hier komt om zich tegoed te doen aan de zeeleeuwen.

Inderdaad we zien drie orca's, een volwassen dier en twee jeugdigen. Het kan niet op vandaag! Ook de zeeleeuwen zijn weer dominant aanwezig. Het zijn er minder dan vorig jaar in Canada, maar toch.

Nou hoopt iedereen aan boord natuurlijk te mogen meemaken, dat een orca een zeeleeuw grijpt, maar je kunt ook te veel willen.

Terug naar Seward

Op de thuisreis raken we in gesprek met het Limburgse stel dat op wereldreis is. Ze zijn bijna een jaar onderweg. Na Alaska gaan ze nog naar Canada en daarna via New York naar Aruba. Daarna moet er weer gewerkt worden. Hun filosofie is dat ze dit nu nog kunnen doen en je maar af moet wachten hoe oud je wordt. Tja!! Ze houden een dagboek bij en publiceren e.e.a. op internet: www.opwereldreis.com.

Terwijl we net even lekker in de kajuit zitten, wordt er omgeroepen dat er nog een walvis is gezien. Het gaat hier waarschijnlijk om een vinvis. De Ranger maakt dit op uit het gedrag van het dier. We zien in de verte nog wel wat stoom afblazen, maar het dier zelf, helaas!

Weer aan vaste wal

Onze verrekijker die aan boord van het schip defect leek, blijkt bij aankomst in het motorhome gewoon weer te werken. Waarschijnlijk heeft hij last gehad van een spontane interpleumaractis naturalis.

Bij het ontwaken vanmorgen, zien we de Veendam van de Holland America Line in de haven afgemeerd. Nu we weer veilig thuis zijn vaart het schip weer uit. Maar eens kijken welk schip hier morgen afmeert.

Milestand: 476 (de honderd zeemijl van vandaag telt niet)

Wild:

  • bald eagle
  • seaotter
  • puffins
  • comorants (aalscholvers)
  • black-legged kittyhawks
  • comon murre
  • zeemeeuwen
  • zwarte beer (1)
  • humpback (1)
  • orca's (3)
  • vinvis (1)

 

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde

© 2006 - Stef van Gasteren