Whitehorse – Skagway zondag 7 september 2003

Vandaag gaat de reis naar Skagway Alaska. De afstand is niet zo groot, gelukkig maar dat komt goed uit, omdat Skagway volop winkels heeft, zodat we een belangrijk deel van de middag aan winkelen kunnen besteden.

Op de camping te Whitehorse kan je niet alleen tanken, maar als campinggast krijg je ook nog eens 2 cent per liter korting. Wij tanken er dus. Terwijl ik daar bezig ben, passeert een groot motorhome, type bus. De vrouw die ik gisteren even heb geholpen met haar e-mail, steekt haar hoofd naar buiten om me nog even te bedanken en goede reis te wensen. Aardig toch?

Naar de grens met Alaska

Het weer is "cloudy with met sunny spells", "heiter bis wolkig", maar dan toch wat meer "wolkig". Het is droog en je kunt ver kijken. De echte bergen blijven nog even verborgen achter witte watten. We stoppen bij een historic monument. De verzameling oude reut kan ons echter niet boeien. Even verderop is het wildlife park met museum: Cariboo Crossing is de naam. We stoppen daar voor de koffie met heerlijke donuts. Van die donuts nuttigen we er twee. Voor de Cariboo Cossing hebben we ook het Emerald Lake bewonderd. Nu heb je op diverse plaatsen in de wereld meren die Emerald Lake heten. Dit meer is erg fraai. De bijzondere kleur van het water wordt door afzettingen op de bodem veroorzaakt. Carcross We rijden Carcross binnen. Dit plaatsje ligt aan een prachtig meer en is tevens een kruising van wegen. Je kunt hier naar Skagway of naar de Alaska Highway. We zijn in een eerder stadium van plan geweest hier te overnachten. De beoogde camping, voldoet inderdaad aan de gestelde normen.

Tagish Lake

De weg naar Skagway stijgt snel en in no-time zitten we weer op 800 tot 1000 meter hoogte. Deze keer ook echt in het hooggebergte.

De wolken en de zon doen hun best het ons naar de zin te maken. Een spectaculair uitzicht heb je bij het viewpoint op Bove's Island in Tagish Lake. Nu is deze plek sowieso prachtig. Het gaat om een groot meer met aan de kant waar je staat een bekoorlijk eiland. Door de verkleuring van de bladeren, ziet het er nu extra bijzonder uit.

Naast ons stopt een motorhome van Fraserway. De bagger zit tot op het dak. De Duitsers die met het ding op weg zijn, blijken aardige mensen. We wisselen nog geruime tijd ervaringen uit. Als we verder gaan wordt de weg een echte bergweg. Steil en bochtig, de 2 e versnelling moet regelmatig worden ingeschakeld.

Hoewel ik dat van te voren op de kaart niet zo heb opgemerkt, rijd je bijna voortdurend langs water. Langgerekte meren afgewisseld met riviertjes. Borden langs de weg waarschuwen jagers voor het feit dat er een filmploeg in de weer is.

De auto's van die filmploeg zien we even later langs de weg geparkeerd staan.

We kunnen gedurende lange stukken de spoorweg aan de overzijde van de canyon zien liggen. Deze route is vroeger door de gouddelvers gevolgd, van Skagway naar de Klondike. Het moet een hel zijn geweest, vooral 's winters. De spoorweg heeft verlichting gebracht voor die gelukzoekers.

Daar er ook talloze viewpoints zijn, is het zo, dat als er een trein langs komt hij voor ons is.

Tormented Valley

Na Tutshi-Lake (niet te verwarren met Toetsi), krijgen we na passage van de spoorweg zicht op de Tormented Valley. Het is hier een landschap van ruw door elkaar gesmeten rotsen. Klippen en kloven, met meertjes. Opeengestapelde rotsen, die ordeloos door elkaar geschud lijken. Erg ruw, erg wild.

De White Pass

Bij Fraser, waar de Canadese douane is, ligt een station van de White Pass en Yukon Railway. Je bent hier in British Columbia; Yukon heb je al een tijdje verlaten. We denken dat het leuk is om bij de borden van die grens tussen de twee Canadese provincies een foto te maken. Een bus van de Holland America Line is ons voor. We gaan er niet voor in de rij. In Fraser staat een trein. Een locomotief, wat rijtuigen en een caboose. Na het fotograferen passeren we de Canadese grenspost. De USA-grenspost ligt 27 kilometer verder. De feitelijke grens ligt ergens daar tussen in. Het landschap wordt steeds ruiger. We kunnen ook steeds meer toppen van bergen zien. Van een rijdende trein nog steeds geen spoor. Wel watervallen en gletsjers.

De Canada US Border

Voor de feitelijke US-Canada grens stoppen we even om een wel heel bijzonder mooie waterval te bekijken. Het stuk dat we nu rijden, heeft 's winters kennelijk met veel sneeuwval te maken. Regelmatig passeren we slagbomen, die een deel van de weg kunnen afsluiten. Bij de grens staan borden die waarschuwen voor sneeuwploegen en er staat een knipperlicht installatie, waarvan het bijbehorende bord meldt, dat de weg is afgesloten als de zwaailichten aan zijn. Waar je in dat geval naar toe moet, mag je zelf bedenken.

De weg daalt sterk. Als we bij de US-customs staan, heb ik moeite met horen, zo zitten mijn oren dicht. De dienstdoende ambtenaar stelt een paar vragen en laat ons passeren.

Skagway

Even later rijden we Skagway binnen. Maximumsnelheid 25 mile. We stoppen bij het depot van de White Pass & Yukon Railroad. Gonda maakt foto's van het verzamelde materieel, terwijl ik bedenk hoe ik dit terrein weer op een behoorlijke manier kan verlaten.

We rijden door Skagway over Broadway. Heel gezellig, links en rechts allemaal winkels en veel publiek op straat. Bij de haven aangekomen zien we ook waarom het druk is. Er liggen maar liefst drie cruise-schepen afgemeerd, waaronder de Maasdam. We rijden wat voorzichtig in de rondte daar bij de haven, want we willen naar Pullen Creek Campground. Deze camping ligt aan de haven.

Als we even later de camping hebben gevonden en in een zompig kantoortje een plaats hebben geregeld zijn we wel blij met de keuze. We staan geparkeerd als het ware tussen de cruise schepen. Als ons achterste slaapkamerraam niet onder de bagger zou zitten, dan zouden we een eerste klas uitzicht hebben op een gletsjer.

In town Het is inmiddels zonnig en warm. We gaan stadten. Net als gisteren, maar ik heb er nu meer vertrouwen in. Onze eerste gang is voor een wat late lunch naar Starbucks, koffie en sandwiches. In de store van de railway kan ik eindelijk mijn hart ophalen op treinengebied. We sloffen nog geruime tijd door Skagway.   Overigens voor we die koffie etc. zijn gaan genieten hebben we het vertrek van de dagelijkse excursietrein gadegeslagen, enorm!De trein zit vol cruise-passagiers, die de keus hebben of drie uur met de trein, of winkelen in Skagway. Dat laatste doen er ook genoeg.

Broadway, waar de meeste winkels zijn, is opgetrokken in pioneerstijl. Houten huizen in diverse kleuren. Het is "end of season-sale". Ook wij slaan onze slag.

Op Broadway vindt je naast de kroeg met bijbehorend bordeelmuseum, enkele overheidsgebouwtjes en verder alleen maar winkels. Vooral de juweliers zijn goed vertegenwoordigd. Lokale juweliers maar ook de bekende huizen zijn present. Je kunt sieraden kopen in alle prijsklassen. Van behoorlijk goedkoop tot exhorbitant duur. Verder is er veel kleding te koop. In de Fudgefactory slaan we een klein voorraadje in. Ook de ijsjes zijn prima.

Aan de havenzijde van Broadway staat ook de geheel gerenoveerde sneeuwblazer van de railway. Wat een imposante machine! Aan het eind van de middag zakken we vermoeid in de zetels van het motorhome. Precies op tijd ook, want het begint te hozen. Een biertje en een tukkie knappen ons weer op. Daar we in verband met de grenspassage weinig vlees en dergelijke bij ons hebben, gaan we dineren in de plaatselijke Bar and Grill. Verder is er alleen een Italiaans restaurant. Cruisepassagiers eten nu eenmaal aan boord. Volgens mij heeft Skagway wel drie campings, maar slechts één hotel. De straten zijn, op een paar locals die de hond uitlaten na, verlaten. Als we de Bar and Grill binnenkomen, blijkt dat de volgorde inderdaad Bar en dan pas Grill is.We zoeken een tafeltje aan de niet-rokers kant. Als je binnenkomt heb je links de rokershoek, in het midden een gigantische vierkante bar en rechts de niet-rokers hoek.

De geluidsinstallatie staat op maximum niveau. Op een groot beeld tv worden sportwedstrijden vertoond. Kortom een gezellige kermis. De kaart is nogal beperkt, maar biedt ons voldoende keus. Het bier is uitstekend en van de tap.

Wandelen en naar bed

Na deze eetervaring wandelen we naar de voetbrug over de Taiya-inlet. Dit is de uitmonding van de Skagway River in het fjord. De Maasdam ligt gepavoiseerd in de haven klaar voor vertrek. Als we net weer thuis zijn, geeft zij/hij twee signalen af en gaat vertrekken.

Om ons niet al te optimistisch te stemmen voor de bootreis die we morgen gaan maken, begint het weer te regenen. Het ziet er naar uit dat de regen nog wel even door gaat.

Milestand: 1731

Wild:

• squirrels
• vogels van diverse pluimage van de schepen.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde