Inkopen

Vandaag staat Arches Nationaal Park op het programma. Maar voordat we daar heen kunnen, moeten we nog wat huishoudelijke zaken doen zoals bv het inkopen van brood en beleg. Ook de auto rijdt helaas niet op water dus die moet ook voorzien worden van een volle tank. In de boodschappenwinkel met de naam City store is echt van alles te koop. Als we moeten afrekenen en we blijken geen clubkaart te hebben wordt ons gevraagd vanwaar we zijn. Naar aanleiding van het antwoord haalt de caissière haar eigen kaart door de machine. Het scheelde toch weer een dollar of zo. Voor de levensmiddelenzaak hebben we ook nog een bezoek gebracht aan de General store. Je kijkt je ogen uit wat ze daar allemaal niet verkopen. Het lijkt de spreekwoordelijke winkel van Sinkel wel. Wij hebben er spanband en sluitingen gekocht om zelf een soort van kofferriem te maken die we dan als we naar huis gaan om onze koelbox doen. Kan de security hem eventueel zonder beschadiging openen en ook weer sluiten. Aan die koelbox zijn we gehecht geraakt deze vakantie. Het blijkt een enorm praktisch ding waarvan we denken ook thuis het nodige gemak te kunnen hebben. Dit type van 57 liter met wielen en een inschuifbare handgreep hebben wij in Nederland nog nooit gezien.

Arches het park

Voor we Moab mogen uitrijden op weg naar Arches National Park moeten we nog even een cache doen die we gisteren ivm de vermoeidheid hebben laten liggen.

Daarna gaat het löss zoals de Duitsers zeggen. We rijden het nationale park in en worden net als drie jaar geleden overvallen door de schoonheid van de daar aanwezige rotsformaties. In Arches zijn door een speling van de natuur op een tamelijk beperkt gebied talloze door erosie gevormde beeldhouwwerken en bogen van steen (in de US Arches genaamd) ontstaan. Het is rode zandsteen en het is geweldig om te zien. Voorts is het park goed georganiseerd. Er lopen goede wegen naar de bezienswaardigheden. Bij de meest spectaculaire objecten zijn parkeerplaatsen en wandelpaden gemaakt. Wij hebben in 2005 alles natuurlijk al gezien. Het blijft echter heel erg boeien.

Balanced Rock

Bij Balanced Rock, een rots die op een andere rots lijkt te balanceren, waar we in 2005 aan voorbij gereden zijn hebben we nu veel tijd doorgebracht. Naast de stenenpracht staan hier ook verscheidene soorten cactussen. De cactussen staan allemaal in bloei. Tere tinten roze en geel.

The Windows

Ook de twee arches (bogen) die samen de Windows vormen en die wij vorige keer vanaf de P-plaats hebben gefotografeerd schenken we nu veel aandacht. We wandelen de trail van de parking lot naar South Window. We nemen ruim de tijd om het natuurfenomeen goed te bekijken en vooral ook om het beeld dat je hier krijgt in te drinken. Daarna lopen we naar North Window. Vooral de ogenschijnlijk los in een spleet zittende rotsblokken bewonderen we. Het uitzicht dat je hebt als je door het “raam” kijkt is erg boeiend. Vervolgens naar Turret Arch. Hier hebben wind en weer echt een enorme schildpad geboetseerd. Door diverse bogen kan je ook het binnenste van de schildpad bewonderen. We zijn heel gelukkig.

Delicate Arch

Double arch krijgt deze keer wat minder aandacht. Via diverse viewpoints langs de weg bereiken we het viewpoint van Delicate Arch. Thuis hebben we het idee gehad om deze keer de lange wandeling naar het natuurmonument zelf te gaan maken. Vandaag lijken die 5 kilometer heen en ook weer terug ons in de huidige hitte te veel. We gaan weer naar het Upper viewpoint. Ik was wel vergeten dat het ook nog best een hele hijs is. Maar goed hijgend en puffend redden we het. Onderweg moeten we in verband met onze hobby ook nog eens de paaltjes aan de linker zijde van het pad tellen.

We gaan zelfs nog een stuk verder dan het viewpoint. We klimmen over een grote glad geslepen rots en krijgen daardoor een nog beter zicht op Delicate Arch. Het is hier een onaards landschap. Op een grote rode “bergrug” staan diverse door de wind en andere erosie factoren gebeeldhouwde kunstwerken. Waarschijnlijk zijn het allemaal bergtoppen geweest. De een groter dan de ander. Er zullen meer bogen geweest zijn. Van de meesten staan alleen nog de pilaren of delen daarvan. Delicate Arch staat geheel alleen als een soort rode stenen triomf boog. Je weet als je hier naartoe gaat wat je zult gaan zien en toch is de aanblik weer enorm imposant en fantastisch. Het blijft boeiend hier.

Hijgend en puffend bereiken we na enige tijd weer de parkeerplaats. Naast onze auto staat een knal gele Chevrolet Corvette. De “vette” zoals die hier liefkozend genoemd wordt oogst veel bekijks. Hij staat dan ook echt te schitteren in het felle zonlicht. De kap open een gedicht in geel staal met rood leer. Als de eigenaren twee wat oudere heren blijken te zijn is het sprookje wel wat verstoord.

Potash road

Na het park rijden we nog een scenic route langs de rivier in de richting van de Potas werken. Onderweg stoppen we nog bij diverse bezienswaardigheden. We kunnen onze hobby van geo-cachen ook hier weer in voldoende mate uitoefenen. Als we op een klein kampeerterreintje stoppen, lijkt het wel te sneeuwen. Van een boom dalen vrijwel constant pluisjes af. Witte pluizen tegen een helder blauwe lucht omlijst met helder groen van de ter plaatse aanwezige bomen. Een geweldig mooi gezicht. We passeren nog een plaats waar rotstekeningen te bezichtigen zijn. Wij zijn daar niet zo geweldig in geïnteresseerd en werpen er dan ook maar een korte blik op. Vlak bij het punt waar de Schäfer trail, die vanaf Canyonlands steil afdaalt naar de Colorado, eindigt stoppen we bij een aanlegkade voor boten. Hier kijken we nog even rond naar het gedoe met afmerende vlotten en kano’s.

Caching in Moab

Bij terug komst in Moab zelf hebben we nog heel wat door de straten gecrost. We zoeken nog een paar plaatsen waarvan we er maar een kunnen vinden. De dag wordt besloten met een uurtje zwemmen in de pool van het hotel. Hoewel het hotel zijn beste periode wel heeft gehad, is alles hier prima in orde. Het zwembad ligt in een leuk aangelegde tuin. Voor de gasten zijn handdoeken en ligstoelen aanwezig. En het belangrijkste is dat het water op een perfecte temperatuur is.

In 2005 hebben we gegeten in een restaurant dat is genaamd “The broken oar”. Vandaag zijn we daar weer geweest. We hadden een tafeltje op de waranda en hebben heerlijk gegeten.

Nu is het bedtijd.