We gaan op weg en doen onderweg een virtuele geocache. Een virtuele geocache is er een waar je ter plaatse geen schat zult vinden. Je moet meestal een aantal vragen beantwoorden. Die antwoorden kan je alleen op de aangegeven locatie vinden. Na melding van die gegevens aan de eigenaar van de geocache mag je de geocache loggen. Nadere informatie over virtuele geocaches kan je verkrijgen bij Geocaching.com.

Niels en Maca zijn degenen die ons geadviseerd hebben deze weg te gaan rijden. Daar tot nu toe alle gegeven adviezen goed zijn bevallen verwachten we van vandaag ook veel.

Wonder boven wonder vinden we in een keer de goede weg naar de doorwaadbare plaats in de rivier. We stoppen hier eerst om zelf eens te kijken hoe diep het water staat. Nou laat ik het zo zeggen met mijn BMW zou ik de oversteek niet wagen. Je moet eerst een stukje door het water langs de oever rijden en dan naar links sturen en haaks het water oversteken. De oprit aan de andere kant is er gelijk een van het soort waarom ik blij ben met 4x4.

Ik krijg Gonda niet zo gek dat zij lopend de rivier oversteekt om aan de overkant te filmen hoe ik door de rivier rijd. Hoewel de oversteek best goed gaat, zijn er dus geen beelden van. Jammer!

Ik vind het wel erg verrassend met hoeveel kracht zo’n rivier(tje) tegen je auto duwt als je er dwars in staat. Ik had het idee dat het water toch tegen de drempel van de Jeep stond. We blijven wel gewoon droog hoor binnen! Gevaarlijk is het niet, wel bijzonder.

Tja en dan de weg verder. Hier en daar best goed. Maar toch ook wel heel grote stukken slecht tot zeer slecht. Gelukkig ligt er weinig gravel op de weg. Maar hele stukken zijn wel bedekt met een dikke laag zand. Nou is daar met een 4 wheel drive wel goed op te rijden. Dat wil zeggen je moet de auto wel wat speelruimte geven. Je slipt wat naar links en naar rechts maar globaal ga je dan toch mooi recht uit. Tractie is geen probleem. Ik heb geen moment het idee dat ik blijf steken zelfs niet in de dikste zandlagen. Hoe je dat in een normale auto zou ondergaan dat weet ik niet.

Naast het hiervoor beschrevene, word je geconfronteerd met talloze washes. Dit zijn doorgangen door droogstaande rivierbeddingen. De ene is gemener dan de ander. Maar in ieder geval daal je over korte afstand een paar meter af om die vervolgens gelijk weer op te moeten. De meeste van deze fenomenen hebben gemene diepe richels in het midden. Ook alleraardigst is het dat de weg soms over aanwezige rotsblokken gaat. Hier moet je wel even goed sturen. Overal liggen keien op je route.

De haarspeldbochten met bijbehorende hellingen mogen er zijn. Het lastigst is het rijden over de weg bij de pas die uitzicht geeft op de Cathedral Valley. Allemaal grote kuilen en los liggende rotsblokken en blokjes. Ook de toegangsweg naar het viewpoint mag eigenlijk de titel weg niet dragen. Allemaal wel heel spannend om te doen. Ik vind het een reuze ervaring.

Het is ook heel "druk" met verkeer op deze weg. Wij passeren twee auto’s en er komen er ons nog eens twee tegemoet. Wat een eenzaamheid! Heel grappig is dat midden in deze verlatenheid bij een "wegsplitsing" dan plots een heuse wegwijzer staat.

En dan het landschap. Ik heb daar een belofte overgedaan dus… Maar goed dan wat zakelijke informatie. Je moet dus eerst een snel stromend riviertje kruisen. Dan kom je bij de Bentonite hills. Je kunt op internet opzoeken wat bentoniet precies is. Voor mij is dit een echte kennismaking. Even verderop kom je bij een prachtig autowrak.

De upper south desert overlook laat je echt genieten. Vervolgens bereik je upper Cathedral valley overlook ( DWZ als je de toegangsweg aan durft). Vanaf hier heb je een prachtig overzicht over de vallei met al haar bijzondere rotsformaties. Dan daal je af naar de valley en rijd je midden tussen de monolitische rotsformaties die eerdere bezoekers aan cathedralen deden denken en waaraan de vallei haar naam dankt.

Na enige tijd bereik je dan Gypsum Sinkhole. Dit is een geweldig gat in de grond. Hoe het ontstaan is weet ik niet. Op internet kan ik wel vinden dat het fenomeen meer voorkomt en iets te maken heeft met zuur en de grondstof Gypsum.

Dan komen we bij de Glasmountain en de tempels of the Sun en of the Moon. De Glas mountain bestaat uit Gypsum. Dat lijkt op glas en schittert in de zon. De Tempels zijn twee bijzonder gevormde monolieten.

Daarna mag je weer richting de highway. Nou ben je nog even onderweg hoor, maar je blijft je goed vermaken, dus dat is geen probleem. Vlak voor we de highway bereiken zeggen zowel Tom Tom als GPS dat er even rechtsaf op de Cainville washroad een geocache ligt. Wij gaan er op af. Weer een nieuwe dirtroad. We kruisen hierbij twee keer de Cainville wash. Dat gaat via bruggen die twee sporen bestaande uit rijplaten hebben. Boeiend. Weer terug richting de highway en nog voor we die bereiken moeten we weer op zoek naar een geocache. Terwijl we daar bezig zijn komt er een Texaanse mede hobbyist aan. Samen vinden we de geocache.

Al redelijk moe brengen we nog een bezoek aan het visitorcenter en rijden we de scenic drive af. Terug op weg naar Torrey worden we overvallen door een korte regenbui. Voor we een restaurantje voor ons diner zoeken, vinden we nog wat geocaches.
Waarlijk een productieve dag. We zijn moe. Morgen gaan we met onze “eigen” Jeep weer verder op reis.