Donderdag 1 juni 2006 Sicamous – Clearwater

Vanmorgen zijn we lekker op tijd vertrokken. We moeten eerst flink wat kilometers afleggen om in Clearwater te komen. Vanuit Clearwater willen we het Wells Gray Provincial Park bezoeken.

_

Sushwap We volgen de Trans Canada en die volgt op zijn beurt tot Sorrento de oevers van het meer. Mooie vergezichten over dit prachtige meer zijn ons deel. Het is zonnig en warm. Onderweg krijgen we verscheidene foto mogelijkheden van treinen. Vlak na Sorrento rijden we een breed dal in. De rivier (De Thompson ?) is zilver in het zonlicht. Je komt hier in een droge zone, die duidelijk woestijnachtige trekken heeft. Het is een wat bizar landschap van buitengewone schoonheid.

Witte "kale" rotsen (sterk geërodeerd) met daarvoor en daarachter bruingeel gras op fraai gevormde heuvels.

Dit zelfde type landschap heb je ook ten westen en ten zuiden van Kamloops. Verder heb ik iets vergelijkbaars nooit gezien. Het is wel prachtig.

Op de Hwy die hier zelfs vierbaans is, mag je honderd rijden. Elke Canadees doet dat dan ook. Met je personenauto, met je 4x4, met je brommer en met je vrachtauto.

Kamloops In Kamloops , een grote plaats die centraal in BC ligt tanken we en doen wat kleine boodschapjes. We rijden de Hwy 5 Yellowhead highway op. Precies ja, dezelfde weg die langs Jasper loopt. Staat ook aangegeven; Jasper vierhonderd kilometer of zo.

We passeren het VIA-rail station en zien flink wat materieel van de Rocky Mountaineer staan. Voor Kamloops hebben we nog een mooie CP-trein kunnen fotograferen. Maar de hier rijdende CN-treinen zijn links van de auto en toch ook wel wat ver weg. Desondanks lukt het ons een paar leuke foto's te maken Hwy 5 is aanvankelijk ook vierbaans, zodat het dan wel opschiet. Als het landschap weer moeilijker wordt met bergen en zo, wordt de Hwy weer gewoon tweebaans. Op een bepaald moment, rijden we zo hoog over een pas, dat we ons reisdoel voor morgen "Wells Gray Provincial Park" al kunnen zien.

Clearwater

Al vroeg in de middag checken we in bij de Clearwater KOA. We worden daar geholpen door een medewerker die perfect Nederlands spreekt. Als hij hoort dat we vanmiddag nog naar het park gaan krijgen we de betreffende reisgids mee.

Wells Gray Provincial Park

We rijden naar het park. Dit is een provincial park en geen national park, je hoeft dan ook geen entree te betalen. Onze eerste bestemming zijn de Spahat watervallen.

Spahat Creek Provincial Park

Hoewel de meeste mensen dit een onderdeel zouden willen vinden van Wells Gray Provincial Park is het een zelfstandig park dat feitelijk nog voor Wells Gray ligt.

Spahat's Creek Provincial park is een niet zo groot park dat aan de toegangsweg naar Wells Gray is gelegen. Het park ligt links en rechts van Spahat creek. Deze kreek heeft een 122 meter diepe canyon uitgeslepen in dikke lagen lava (basalt). Het viewpoint geeft uitzicht op de canyon en de Spahat creek Falls. Deze waterval dendert 61 meter naar beneden. Het water loopt dan verder door de kreek naar de Clearwater river. Klein maar fijn. Prachtige waterval, maar ook de steile wanden bestaande uit diverse lagen lava van opeenvolgende erupties, zijn zeer imposant.

Dawson Falls

De volgende stop is eigenlijk pas bij de "Dawson Falls". De drie canyons waarlangs de toegangsweg loopt laten we deze keer voor wat ze zijn.

We waren hier tenslotte al eerder. Bij de Dawson Falls hebben ze het een en ander goed aangepakt. De wandelwegen zijn nu net als alle hekken goed in orde. Bij de Falls, 91 meter breed en 18 meter hoog, gelegen in de Murtle river, kijken we eens te meer onze ogen uit. Er is veel water in de rivier waardoor de Dawson Falls erg massief ogen. Wij zien de watervallen nu voor de derde keer. Elke keer zijn ze anders. De hoeveelheid water in de rivier bepaalt dat. Ik weet niet wanneer de watervallen het mooist zijn, maar vandaag scoort hoog.

Helmcken Falls

Als je van de parkeerplaats bij de Dawson Falls wegrijdt, dan moet je met een scherpe bocht naar rechts gelijk heel steil (9%) afdalen naar de brug over de Murtle river. Voor de brug haaks naar links draaien. De brug zelf is van staal met een houten wegdek. Je kunt er met een motorhome qua breedte net op. Goed mikken dus bij het oprijden. Een auto per keer, want passeren kan dus niet. Aan de andere kant van de brug (sorry drs P) gaat het dan met een scherpe bocht weer steil naar boven. We stoppen midden op de brug om van de vandaag wel heel wild stromende rivier foto's te nemen.

De brug wordt gemiddeld een keer in de paar jaar door hoog water weggeslagen. Mocht je dan toevallig aan de andere kant zijn, dan heb je behoorlijk pech. Zin in zo'n avontuur? De meeste kans natuurlijk zoals nu in het voorjaar.

Na passage van de brug bereik je na een paar kilometer de "Helmcken Falls". Dat wil zeggen de parkeerterreinen. We parkeren op zo'n riante plek in het bos en wandelen op ons gemak naar de rand van de kloof. De Murtle rivier valt hier 137 meter naar beneden. In een keer wel te verstaan. Beneden is dan een soort badkuip van waaruit het water dan weer verder gaat.

Aan de achterzijde van de waterval, daar waar hij in die beschreven badkuip valt ligt nog een groot pakket sneeuw of ijs. Het ziet er in ieder geval wit en koud uit. Het uitzichtbalkon vanwaar we de vorige keer dat we hier waren zulke mooie uitzichten op de waterval hebben kunnen genieten is gesloten. Er staat een stevig hek en waarschuwingsborden Het balkon is niet meer veilig. We zijn dus maar heel gehoorzaam en blijven eraf. Tenslotte als het instort of je zakt er doorheen, dan zal je een heel eind vallen. En tja parachute springen is niet onze hobby.

Bailleys chute

We nemen de gravel weg naar "Clearwater lake". Volgens de gids die van de camping hebben mee gekregen is dit een nette weg. Tot mijn verbazing zie ik dat je soms 80 km max. zou mogen. Als ik ergens 60 rijd, rammelen alle kop en schotels door de wagen.

We stoppen bij een parkeerplaats/day use camping, langs de rivier. Het is hier prachtig, zijn langs de weg de bossen al zeer fraai, hier voegt de rivier het nodige toe. Er is hier verder geen mens. Wel een groot bord met een tekst over beren.

In de auto is het veel gezelliger.

We gaan naar "Bailleys Chute". In het najaar kan je daar met enig geluk zalmen zien. Na een flink eind rammelend heuvel op en weer af, naar links en naar rechts gereden te hebben, komen we bij een prachtig aangelegde parkeerplaats. Ook hier zijn wij vandaag de enigen. Direct tegenover is een viewpoint op de rivier. Het water stroomt hier al met hoge snelheid.

Een wandeling van ongeveer 10 minuten brengt je bij de chute. Dit is een lagere waterval, waar het water op hoge snelheid over en doorheen raast. Een kolkende massa water. We hebben de chute niet bereikt. Het pad is door een omgevallen boom geblokkeerd. Bovendien hangt er een geheimzinnige sfeer. Er zou elk ogenblik een beer uit de struiken kunnen komen. Na enig gediscussieer gaan we toch maar terug naar de auto. Met name de dames willen het risico niet lopen. En aangezien dit toch niet het jaargetijde is om zalm te kunnen zien nemen we genoegen met het fraaie uitzicht op de rivier.

Clearwater KOA

We rijden terug naar de camping. Dat klinkt alsof je daar zo bent, maar dat is natuurlijk wel anders. We moeten eerst de dirtroad weer af tot we ongeveer bij Helmcken Falls weer het asfalt bereiken. Daarna over de brug bij Dawson Falls en dan naar de uitgang van het park. Al met al is het nog een hele rit. Op de heenweg zijn we uiteraard ook het vliegveld gepasseerd. We hebben er toen geen belangstelling voor gehad. Nu tijdens de terugreis willen we het wel eens bekijken. Als we bij het toegangshek staan blijkt de toegang voor een groot motorhome zoals het onze onmogelijk. Er trouwens weinig beweging te zien.

Even verderop bij een paar oude huisjes, het begint al behoorlijk te schemeren, zien we een beer. Ik denk dat het een grizzly is alhoewel de meningen van ons gezelschap daarover nog steeds verdeeld zijn. Het dier staat op zijn gemak en heel fotogeniek te grazen. De afstand tot de huisjes is een paar meter. Lijkt me geweldig als je daar binnen zit. Wij veroorzaken een animal file omdat we ons deze fotokans niet willen laten ontgaan.

Kilometers vandaag: 400
Totaal gereden: 3727 + 400 = 4127 kilometer

Wild: beer.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde