Dag 05 Tshukudu 2007-10-09

De leeuw zal zo niet in de verleiding komen een van ons eventueel aan te vallen. De leeuw is in de wildernis geboren maar door de moeder verstoten omdat zij maar melk had voor twee en niet voor drie. Bovendien heeft deze leeuw een teen te veel en daar wordt een moeder leeuw niet vrolijk van. Het dier is pal voor zij het zou doden bij haar weggehaald en verder door de mensen van de lodge groot gebracht. Zij is daardoor wel mensen gewend en kan ook niet meer terug in de wildernis. Het goede nieuws is dat ze in de hond een speelkameraad  heeft gevonden. Bovendien wordt met haar gefokt. De welpen die daaruit zijn voortgekomen worden na twee jaar in de bush vrijgelaten en doen het daar goed.

Verder zien we tijdens de wandeling nauwelijks wild. Afgezien van de alom aanwezige vogels natuurlijk. De gids weet van alles te vertellen over de struiken de kevers en de spinnen die we wel te zien krijgen.

Aan het einde van de wandeling wordt een bezoek gebracht aan het afgezette deel waar gepoogd wordt cheeta’s te fokken. Ondanks dat er twee mannetjes zijn voor het vrouwtje levert het tot nu toe geen jongen op. In deze game lodge hebben ze nog een aantal dieren die ze door ze ruimte en rust te geven tot fokken proberen te brengen. Met zowel leeuwen als met de panters is dat wel gelukt. De panter familie zal niet te Tshukudu worden uit gezet, omdat de panter pa dan waarschijnlijk zijn eigen pups zal opeten omdat het terrein voor panters niet groot genoeg is.

De ochtend gamedrive

Na het enorme ontbijt gaan we op game drive. We klimmen in de Landcruiser en gaan op weg. We nemen een andere route dan gisteren avond. Het is vandaag lekker lente weer blauwe hemel met wat wolkjes en veel zon. Het is ook al gauw behoorlijk warm. Omdat de bomen nog moeten uitlopen, het is immers pas lente hier, kunnen we het terrein goed over zien. Eerst zien we een aantal verschillende hert-achtigen zoals de steenbok, de impala en de waterbok.

Bavianen

Een groep bavianen komt in beeld. Het zijn er wel veertig of vijftig. Het zijn een aantal wijfjes met diverse mannetjes. Een is er echter duidelijk de baas. Hij is geweldig groot en houdt ook de hele troep in de gaten. Ze springen van struik naar struik en kijken of ze al van struiken kunnen snoepen. In de buurt loopt een kudde impala’s. De bavianen houden scherp in de gaten of de impala’s al jongen hebben. De bavianen zijn daarin als voedsel geïnteresseerd.

Zebra’s en giraffen

Plots zien we op enige afstand giraffen. Een, twee, wel een stuk of vijf. Als de auto in een gunstiger positie is gemanoeuvreerd zien we dat de giraffen zeker niet alleen zijn. Er loopt een hele kudde zebra’s rond. En zelfs een gnoe of wildebeest heeft zich bij de groep aangesloten. Het is een geweldig gezicht die statige giraffen omringd met zebra’s in verschillende kleurpatronen en streepdessins.

De giraffen doen zoals dat hoort. Kalm en bedaard eten ze blaadje voor blaadje van de bomen. Volgens onze gids komt dat omdat de boom na verloop van tijd bitter gaat smaken door de tannine. Een giraffe gaat dan naar een volgende boom. Ondertussen rennen de zebra’s in het rond. De gnoe doet daar vrolijk aan mee. We hebben hier lang van zitten genieten. We nemen met tegenzin afscheid van het schouwspel.

Familie olifant

We rijden wat rond door het prachtige landschap met de noordelijk drakensbergen als achtergrond. Als we een bocht om gaan zien we op enige afstand een enorme olifant en een tweetal wrattenzwijnen. We naderen en worden vergast op het volgende schouwspel. Moeder olifant, de vader en het jong zijn bezig aan de rand van een modderige poel water.

Terwijl de moeder zich met modder besproeid, zijn baby en pa een beetje aan het stoeien. De moeder laat zich languit in de modder vallen. Apart hoor zo’n enorm dier aan het rollenbollen in de bagger. Als ze weer staat komt de baby naar haar toe. Moeder sproeit dan ook modder over de kleine. Na een poosje heeft die kleine honger en gaat bij ma drinken. Ondertussen wagen een aantal waterbokken zich ook aan de poel om te drinken. De olifanten staan het toe. Als we weggaan komen de olifanten nog een stukje achter ons aan. Spannend!

Neushoorns en nijlpaarden

We rijden nu door een ander deel van het park en we zien bij een waterpoel twee neushoorns. Het betreft hier een moeder met jong. Ze kijken met enig wantrouwen naar ons. Volgens mij krijgen we toch wel een paar waarschuwingen dat we niet gewenst zijn. Na een poosje rijden we een dijkje op waarachter een flink meertje ligt. In het water zien we drie nijlpaarden, ook wel hippo’s genoemd. Je ziet per hippo eigenlijk alleen de ogen boven water. Als onze twee neushoorns langs komen worden de hippo’s actief. Ze beginnen hun enorme bekken zo wijd mogelijk open te sperren. Je kunt de paar tanden die ze hebben goed zien. Het gaat hier wel om enorme tanden. De neushoorns begrijpen het teken en lopen wat verder van het water. De hippo’s dreigen nu uit het water te komen. Ze hebben geen zin het spaarzame gras met de neushoorns te delen. Als de neushoorns nog wat verder gaan keert de rust terug bij de hippo’s. Ze gaan verder met in het water te slapen.

Onze gids heeft een verhaal waarom hippo’s en krokodillen elkaar in hetzelfde water tolereren. Het verhaal gaat zo. Ooit woonde er een krokodil in een meer. Tot zijn verbijstering ziet hij op een kwade dag een hippo in zijn water. Nu is een krokodil niet voor een kleintje vervaard maar toch een hippo daar begin je niet zomaar aan. De hippo merkt dat de krokodil tamelijk vervelend van hem wordt. Hij vraagt aan de krokodil wat eigenlijk het probleem is. De krokodil zegt je eet in een week alle vis uit het meer weg. OK zegt de hippo daar gaat het dus om. Weet je wat je mag mijn uitwerpselen uit elkaar peuteren en kijken of daar iets van een dier in zit. Als je dat lukt dan ga ik weg. Nou zegt de krokodil je denkt toch niet dat ik in jouw uitwerpselen ga staan roeren? Ok zegt dan de hippo ik los het voor je op. Van die dag af aan draaien hippo’s hun korte staartje snel in het rond op het moment dat hun uitwerpselen hun lijf verlaten. De poep wordt daardoor als het ware vermalen. Je kunt gelijk zien dat er alleen maar gras in zit.
De krokodil ziet dit aan en besluit zoveel moeite te bekronen met een inspectie van de hippo uitwerpselen. Daarna gaat hij naar de hippo en zegt je mag blijven er was inderdaad alleen maar gras. Sinds die dag leven hippo en krokodil min of meer vreedzaam samen.

Dit verhaal wordt vertelt tijdens een korte pauze voor een drankje. Als we daarna verder gaan begint mijn heup enorm pijn te doen. Ik kan het maar amper uithouden in die truck. Na de lunch gaan we voor de siësta naar onze studio. Ik kan slecht liggen en nog minder staan. Een paracetamol wordt overwogen maar ik wacht er nog mee.

De middag gamedrive

Na de siësta is de middag game drive aan de beurt. Ik heb mijn probleem besproken met de gids en ik kan voorin naast hem op een normale autostoel zitten. Ik vrees nog behoorlijk pijn te zullen hebben, maar ik wil het ook allemaal niet missen. Het instappen is moeilijk maar ik weet een goede zit positie te vinden.

Weer leeuwen

We rijden naar het leeuwen fokprogramma. Hek van het slot af, auto erdoor en het hek weer op slot. We zijn nu in een groot afgesloten gedeelte waar zich een man en twee vrouwtjes leeuwen met twee kinderen een jongen en een meisje bevinden.

De leeuwen hebben ons al bemerkt en maken een donker brullend geluid. De aanwezige gieren wijzen ons de weg. En ja hoor de familie bijeen. Ze liggen midden op de weg en lijken niet van plan ons door te willen laten. Een poging om toch door te rijden zodat ze wel opzij moeten leidt tot een “aanval” van een van de vrouwtjes. Dat is wel ongewoon omdat voor een leeuw zo’n auto veel te groot is om aan te vallen. We rijden wat om en vinden de kinderen. Heel boeiend allemaal. Het Elsa de leeuwgehalte van deze voorstelling stoort helemaal niet.

De rest van het avontuur

Nadat we de hekken weer door zijn rijden we het vrije veld in. We zien nog wat waterbuffels en wat hert achtigen. Als het al donker is komen we de olifanten in het licht van de schijnwerper tegen. Veel levert onze zoektocht niet meer op. Omdat de ranger toch resultaten wil doet hij zijn uiterste best. Zo rijden we op een gegeven moment tussen de bomen door. We moeten er zelfs een paar omver hebben gereden.  Maar afgezien van een soort rancoon geen resultaat.

Terug op de lodge volgt het diner. Lekker eten en gezellige gesprekjes met de diverse andere gasten.

Stekelvarkens

Na het diner gaan we naar het voeren van de stekelvarkens. Iedereen in de jeep en stil zijn. Er wordt op een vaste plaats onder lamplicht een emmer etensresten uitgespreid. En dan nu maar wachten. Na een paar minuten melden de eerste stekelvarkens zich al. Wat een aparte dieren!. Hele bossen hele lange stekels op rug en kop. Prachtig allemaal.

Thuisgekomen de ruim vierhonderd foto’s van vandaag op de imagetank gezet en vervolgens bekeken.