Dag 14 Plettenberg Bay – Swellendam 2007-10-18

We worden zoals gebruikelijk deze vakantie vroeg wakker vanmorgen. We hopen vandaag eerst een walvissafari te kunnen gaan maken. Helaas blijkt als we het gordijn voor het raam dat ruim uitzicht op zee moet geven openschuiven, dat het niet alleen zwaar bewolkt is maar ook dat het regent. Balen…. Het ontbijt zal nu ook niet buiten worden geserveerd. En dat is jammer. Bij goed weer is dat hier wel het gebruik. Je kunt dan tijdens het ontbijt genieten van het schitterende uitzicht over Plettenberg baai. Maar goed het weer kan een mens niet regelen. Je neemt het zoals het komt.

Walvis excursie

Aan het ontbijt maken we kennis met Duitse gasten uit Berlijn. We babbelen heel wat af. Daar zij nu naar Stellenbosch gaan heb ik ze het Knorhoek adres gegeven. Als Hans en Marieke er tevreden over waren dan zullen deze sympathieke Duitsers dat zeker ook zijn. Ik moest wel even slikken toen ze vertelden dat ze met de Turkish Airlines naar hier zijn gevlogen. Ik durf dat niet echt. De lucht breekt en het stopt met regenen. Waarschijnlijk kan de boottocht toch doorgaan. Maar goed dat ik nog niet gecancelled heb. Al met al wordt het zo gezellig aan het ontbijt dat we om de boot te kunnen halen nog haastig moeten opbreken. Onze Pam heeft er alle begrip voor. Ik zou toch liever wat langer afscheid willen nemen.

Bij de kantoren van de boten aangekomen staat onze vriend van gisteren een beetje sip te kijken. Hij zegt tegen mij dat het er niet goed uitziet. Als we binnen bij de receptie komen, wordt dat bevestigd. Er zijn vanmorgen om zeven uur verkenningstochten gedaan en er is geen enkele walvis gezien. Bovendien is de zee zo ruw dat men ons dat allemaal niet wil aandoen en hoewel de buren gewoon gaan varen, last Ocean Safari’s alle tochten voor vandaag af. Zij willen nl graag dat de mensen een volgende keer weer komen.

Toch een beetje teleurgesteld vertrekken wij met als bestemming Swellendam. Het voordeel van het niet doorgaan van de boottocht is dat we nu meer relaxed naar onze bestemming kunnen rijden. We hebben nu immers veel meer tijd. Onze eerste stop wordt nu Knysna. Dit is een van de mooiere plaatsjes aan de tuinroute. Hier stopt ook de stoomtrein. Bovendien moeten er diverse boottochten op de lagune mogelijk zijn.

Knysna

We rijden het stadje binnen en gaan op goed geluk naar de waterfront. Dat blijkt een goede ingeving, want daar gebeurt het ook allemaal. Van de stoomtrein zien we alleen de rails. Het feit dat er een aantal service auto´s op de rails in het station geparkeerd staan zegt denk ik genoeg. No train today. Bij het kantoortje van de boottochten blijkt dat er diverse interessante tochten zijn, maar dat wij voor geen van die tochten tijd genoeg hebben. De enige tocht die we zouden kunnen maken is met een catamaran. Gonda ziet dat niet zitten. Zo goed gaat het na gisterenavond nog niet met haar maag. Dus van dat alles doen we niets. Wat we wel doen is de fraaie winkeltjes bezoeken om eens te zien of er iets van onze gading bij is. In een winkeltje verkopen ze allerlei voordelige T-shirts. We kopen er een voor elk van ons. Terwijl we die afrekenen valt mijn oog op het boek met voorbeelden van afbeeldingen die ze hier op een T-shirt kunnen printen. Er zit er een in waarvan ik denk dat Niels die wel erg zal kunnen waarderen. Die hebben we dus maar laten maken. Even verder ga ik voor de bijl. Het is een winkeltje met lokale producten maar dan van hoge kwaliteit. Ze hebben daar heel mooi en kunstzinnig glaswerk. Het is niet goedkoop maar wel erg, erg mooi. Ik sta er werkelijk bij te kwijlen. De winkelierster voelt het allemaal goed aan. Zij begint te vertellen wie de glasblazer is etc. Ik koop twee items. Dat levert 10% korting op. Dat laatste kan ik dan als excuus gebruiken. Maar als ik eerlijk ben ik zou ze ook zonder korting wel gekocht hebben.

Terwijl mevrouw de glas objecten goed inpakt, zien Gonda en ik nog wat prachtige geborduurde kussens. De kussens zijn gemaakt door de mensen van het project Karos. En tja daar gaan we weer. Blij met onze aankopen en na een bezoek aan de flappentap gaan we Knysna verlaten.

En weer verder

De weg voert het eerste stuk richting George. De weg volgt voor een deel de route van de stoomtrein. Je geniet van het schitterende landschap. Vaak wordt je bij het passeren van een kloof een blik op zee gegund.

Wilderness

Vlak voor Wilderness zien we een afslag naar de plaatselijke lodge. We rijden de afslag af en het parkeerterrein van de lodge op. We worden meteen vergast met een prachtig zeegezicht. Nog voor de auto stilstaat zie ik in zee al een walvis. We rennen de met gras begroeide heuvel op en vanaf een tamelijk hoge klip hebben we goed zicht op die walvis. De camera klikt en de videocamera zoemt. Er zijn op dit punt meer mensen die naar het door de walvis geboden schouwspel staan te kijken. Op enig moment is die walvis niet meer in zicht. Plots roept een man met zwaar getatoeëerde armen “look dolphins”. En inderdaad vlak onder onze neus in de branding zijn een zevental dolfijnen met elkaar en de golven aan het spelen. Wat een schouwspel zeg!

The road

Vlak voor George buigen wij af in de richting van Kaapstad. De prachtige autoweg maakt een beetje opschieten goed mogelijk. We gaan verder en overwegen of we mogelijk Mosselbaai zullen bezoeken. Even voor die plaats is er een parkeerplaats met uitzicht op de kustlijn en op Mosselbaai. Mosselbaai blijkt een uit de kluiten gewassen plaats te zijn. Ik ben bang dat het de stad in rijden etc ons toch teveel tijd zal gaan kosten. We schrappen Mosselbaai van de to do list, maar genieten wel even van het uitzicht.

Na Mosselbaai raak je het zicht op zee kwijt. Je krijgt daarvoor prachtig gecultiveerd heuvelland terug. Wat een geweldig mooi land toch. Aan de horizon ter rechter zijde rijzen flinke bergen op. Terwijl aan de linkerzijde het eindeloos lijkende land ongemerkt met de lucht samensmelt.

Bungi jumping

Terwijl we zitten te genieten zien we een aanduiding naar een plek waar men kan bungi jumpen. Niet dat wij plannen in die richting hebben, slaan we toch af naar die toestand. We bereiken een riante parkeerplaats en een wandelpad naar een uitkijkpunt vanwaar je een goed zicht hebt op de waaghalzen die van de enorm hoge brug af de kloof induiken. Je hebt hier over de Gouritz rivier in totaal drie bruggen. Een uit 1892 en een uit 1957, van de derde brug hebben we het niet vast kunnen stellen.

We zien dat er zo een paartje samen zullen gaan springen. Terwijl zij zich prepareren prepareer ik de camera. Als ze springen weet ik er een paar foto’s van te maken. Ze zijn veilig beneden gekomen. Het wandelpad naar het uitkijkpunt is omzoomd met aloë. Prachtig die groene planten met de fris rode vruchten. Onderweg zijn we al een paar aloëfabrieken gepasseerd. Wat ze nou precies maken in die fabrieken wij weten het niet. Je kunt de fabrieken wel bezoeken, maar het doel daarvan is natuurlijk ook wat te verkopen. Wij zijn wel geïnteresseerd, maar kunnen  geen producten meenemen.

Swellendam

Op nadering van Swellendam wordt het landschap op een bepaalde manier steeds spectaculairder. Het is een beetje waar je van houdt. Maar het prachtige heuvelland waarop door de toegepaste landbouw diverse kleuren en patronen zijn aangebracht, afgezoomd met grillige bergen. Voor ons is het smullen. We zitten zo te genieten dat we bijna de afslag naar Swellendam missen.

Elianthe’s

Gelukkig pakken we de 2^e afslag en rijden we de Voortrekkerstreet in op zoek naar onze B&B. We hebben via internet geboekt bij Elianthe’s guesthouse. Het is makkelijk te vinden. Nog voor we goed en wel uit de auto zijn, worden we door Elianthe zelf begroet. Zij komt oorspronkelijk uit België en is een gezellige vrouw. We voelen ons direct thuis. Het guesthouse stamt uit 1824 of daaromtrent. Elianthe heeft de puinhoop veranderd in een sfeervol gebouw. Het gebouw straalt de oude ambiance uit maar is van alle gemakken voorzien. De tuin voor en achter het huis is een lust voor het oog. Geweldig weer.

Nadat we samen alles bekeken hebben en Elianthe ons de bijzonderheden van de B&B heeft uitgelegd, bespreken we de restaurants in de stad. De aanbeveling geldt restaurant Koornland. Dit is een beter restaurant met Kaapse keuken. Het geheel wordt door van oorsprong Nederlanders gerund.

We lopen de Voortrekkerstreet af in de richting van het restaurant omdat we daar een reservering voor vanavond willen maken. Aan de Voortrekkerstreet liggen allerlei oude panden. Het is een gezellige straat. Je ziet ook steeds de bergen op de achtergrond. Elianthe heeft ons er al voor gewaarschuwd, maar het staat propvol met kerken in Swellendam. Het beoogde restaurant is echt aan de andere kant van het stadje. Ons besluit om er even naar toe te lopen resulteert aldus in zere voeten. In het restaurant worden we ontvangen door twee zeer zwarte serveersters die ons in accentloos Nederlands te woord staan. Nee ik bedoel niet Afrikaans maar echt Nederlands. Dat is toch wel even een leuke ervaring. De meisjes zijn zelf nooit bij ons in Nederland geweest. Zij spreken onze taal beter en vooral netter  dan sommige Nederlanders zelf.

Op ons tandvlees komen we terug bij Elianthe. We gaan even buiten voor op de veranda zitten. In no-time zitten we gezellig te babbelen met Elianthe. Het is hier echt gezellig.

Naar het restaurant nemen we vanavond maar de auto. Twee keer dat hele stuk lopen zien we niet zitten. We worden verwacht en we zitten al snel in een voller wordend restaurant te smullen van niet echt alledaagse producten. Ook de geserveerde wijn mag er zijn. Prima restaurant zeg. De rit terug gaat door het donker. Dit is onze eerste rit in Afrika in het donker. Nu is de straat goed verlicht het valt dus allemaal wel erg mee. Bovendien is er praktisch geen hond op straat laat staan mensen.

Vandaag hebben we 317 kilometer gereden.