Op de dag van vertrek is het fraai voorjaarsweer in Nederland, de zon staat hoog aan de hemel en we dragen lichte zomerkleding.

Het vertrek van onze vlucht van Schiphol is rond het middaguur en daar deze vlucht rechtstreeks is hopen we rondom twee uur plaatselijke tijd in Calgary te zijn. Klein detail is dat we onze kennis over non-stop en rechtstreekse vluchten niet hebben gebruikt bij het boeken van de vliegreis. Onze vlucht gaat weliswaar rechtstreeks naar Calgary, maar maakt een landing in Edmonton. Bij Martinair wordt met dit gegeven gevarieerd omgegaan. Op de ene datum wordt eerst op Calgary gevlogen en op een andere datum weer eerst op Edmonton. Vancouver past ook nog in dit schema. Wij weten het weer, voortaan beter navragen dus. Er is meer gewijzigd sinds we de vorige keer op Canada gevlogen hebben. De Canadese overheid heeft als maatregel ingevoerd, dat de eerste plaats waar je voet op Canadese bodem zet, ook de plaats is waar de douane formaliteiten moeten worden afgehandeld. Dit houdt voor ons in dat we na de landing te Edmonton van boord moeten, onze bagage van de band moeten halen, door de paspoortcontrole moeten gaan en de bagage weer op de band zetten. We reizen dan als binnenlandse passagiers verder. Het is allemaal niet erg, maar als je het weet en je hebt de mogelijkheid om het zo te regelen, dat de plaats van je bestemming ook de eerste landingsplaats is, dan gaat alles toch wat makkelijker.

Bij de boeking van de vlucht hebben we als preferentie opgegeven dat wij geen vis noch gevogelte willen eten. Wij zijn benieuwd of deze wensen bij Martinair zijn overgekomen en of dat zij daar aan gevolg geven. De dame bij de incheck vraagt er niet naar. Zij adviseert ons met z'n drieën naast elkaar in de middelste rij te gaan zitten. Goed advies, dat we natuurlijk opvolgen. Het vliegtuig is van het type Boeing 767. Dit vliegtuig heeft een stoelopstelling van 2-3-2. Wij hebben voldoende beenruimte, de stoelen zijn ook voldoende breed. Met ons postuur is dat wel prettig. De sfeer aan boord is bovendien erg prettig, de cabinebemanning staat echt voor je klaar en werkt bovendien zichtbaar met plezier.

Onze maaltijdwens is bekend en wordt opgelost met een vegetarische maaltijd, omdat de anderen inderdaad kunnen kiezen uit kip of vis. Kortom de vlucht met en de verzorging door Martinair is van goede kwaliteit en steekt met kop en schouders boven wat we eerder hebben meegemaakt.

Bij aankomst op Calgary vallen ons de mensen met rode cowboyhoeden op. Zij zijn van de locale VVV en zijn ter beschikking om voor uw problemen en vragen een oplossing te bieden. Deze mensen stralen een hartelijk welkom uit. Aan een man met zo'n hoed gevraagd waar ik de telefoon voor de pick-up service van de hotels kon vinden.

Wij hebben het “Travellodge Airport Hotel” geboekt. Als ik hen bel krijg ik de aanwijzing bij halte zus en zo op de shuttle bus te wachten. Het gaat ongeveer een kwartier duren.

Zo gezegd zo gedaan. In tegenstelling tot het fraaie weer in Nederland, is zo als blijkt, hier de winter nog niet helemaal over. Het waait ijzig en het stort van de regen. De thermometer geeft 4 ° Celsius aan. We hebben het echt koud! 31 mei 1999. Je merkt hier hoewel je dat jezelf niet bewust bent, dat Europa door de warme Golfstroom erg bevoordeeld is. De wind hier komt rechtstreeks van de pool en ondervindt van niets of niemand enige tegenwerking.

Gelukkig komt het busje al gauw. Even lijkt het erop dat er meer passagiers zijn, dan dat er plaatsruimte is, maar dan bekennen een paar reizigers, dat zij waarschijnlijk een ander busje moeten hebben omdat ze niet naar dit hotel moeten.

De Travellodge is een eenvoudig hotel met ruime kamers en een behoorlijk restaurant. Omdat er verbouwd wordt, loopt het baliepersoneel in donkerblauwe overalls. Om de hoek van het hotel gelegen is het verhuurstation van Cruise Canada. Dat zal morgen dan ook wel geen probleem opleveren. Het hele gebied waar we nu zitten staat vol met hotels en RV-bedrijven.

Even verderop ligt een behoorlijk grote mall. Wil je naar Downtown Calgary dan kan je de tram nemen. Daar wij voor de terugvlucht nog een dag in Calgary zullen verblijven hebben we de verleiding om naar de in de verte goed zichtbare wolkenkrabbers af te reizen kunnen weerstaan. We lopen in plaats daarvan naar de Mall die hier even verderop ligt. Onderweg komen we langs een grote RV-dealer. Bij een dergelijk bedrijf kan je naar hartelust kiezen uit nieuwe of gebruikte motorhomes, campers, caravans (trailers) en fifth wheels. Wat is dat laatste nu weer zal u mogelijk denken. Een fifth wheel, een vijfde wiel dus is een grote caravan in de vorm van een oplegger. Je koopt een pick-up truck en voor de vakantie koppel je die met het vijfde wiel tot een trekker oplegger combinatie. Al die voertuigen worden in Noord-Amerika RV genaamd. Een RV is een recreational vehicle.

In gedachten kiezen we er vast een mooie uit.

In de mall kan je goed winkelen, er is een gevarieerd aanbod van winkels in allerlei branches. Mijn dochter koopt gelijk maar een paar broeken. Vooral jeans zijn hier volop verkrijgbaar in alle maten van heel klein tot heel groot en tegen wel heel redelijk prijzen.

Op het foodsquare hebben we onze eerste Canadese hamburger van dit jaar gegeten. Dat moet beter kunnen! We lopen ook weer terug naar het hotel. We rusten wat en gaan dan aan het begin van de avond in het restaurant van het hotel eten. Prima voor elkaar. Amerikaans efficiënt dat wel. Met wat rekken doen wij een uur over de maaltijd. Als je wilt kun je het drie gangen menu ook binnen een half uur afwikkelen. Aan de bediening zal het niet liggen. Zodra die zien dat u weer wat verwerkt hebt halen ze met een vraag de vuile vaat weg en brengen vlot daarna de volgende gang. Ondanks wat ik hiervoor schrijf, krijg je geen moment het gevoel dat je niet welkom bent of dat je lastig bent.

De volgende morgen Cruise Canada gebeld met het verzoek ons om de hoek op te halen. Wij hebben geen zin om met onze bagage te sjouwen. We lijken geluk te hebben en worden gelijk opgehaald. Na in het Duits verwelkomt te zijn, 80% van de klanten schijnt Duits te zijn of in ieder geval te die taal te spreken, worden de verdere formaliteiten op ons verzoek in het engels afgewikkeld. We huren ook een bijl.

De auto staat klaar. Wat een teleurstelling! Het blijkt te gaan om een vijf jaar oude Chevrolet Van met een Chevrolet Flyer opbouw van Fleetwood. Het geheel oogt oud en der dagen zat. We mogen niet mopperen daar Cruise Canada althans middels Wereldcontact geen “Premium” voertuigen aanbiedt. Wij hebben zoiets als, kost behoorlijk meer dan bij andere aanbieders, maar is van mindere kwaliteit. Ook de inspectieronde levert nog een aantal puntjes op die gemaakt of in ieder geval goed genoteerd moeten worden. Ook de slaapzakken, waar je nota bene apart voor betaald waren niet allemaal heel. Als je er over klaagt krijg je andere, dat wel. Van onze vorige trip waren we gewend, dat het gelijk in orde is. Maar goed uiteindelijk heb je niets meer te zeuren en ook mijn vraag of een ander voertuig lees een nieuwer voertuig beschikbaar is wordt wat korzelig negatief beantwoord. Nadat mij is verteld dat de boordaccu tegen de tijd dat wij in Banff zullen zijn wel opgeladen is, moeten we onderweg. Diepe zucht! Gelukkig vraag ik nog waar ik het beste gelijk even kan gaan tanken. Mij wordt geadviseerd om bij de overburen te gaan. Tanken van de benzine gaat voorspoedig, maar bij het tanken van de LPG gaat het fout. De indicator binnen geeft aan dat de tank leeg is. De pomp van het zelfde type waarmee we in Nederland onze LPG-tanks vullen, krijgt er geen liter gas is. Ik rijd gelijk terug naar het verhuurstation. Er ontstaat daar een onprettige discussie. Het is de fout van de man van het tankstation, die had de tank moeten ontluchten. Ik stel voor dat zij dat dan maar met die man gaan opnemen. De monteur gaat met de auto weg en wij gaan naar binnen het verhuurstation in. Wachten. We praten met een Duitse meneer die zegt vooral extra slaapzakken te vragen omdat het koud is in de bergen. Wij regelen dat dan maar gelijk. De Duitser heeft ook een goed bericht, er zijn veel beren te zien dit jaar. Door de lange en vooral late winter moeten de dieren hun voedsel zoeken in de buurt van de wegen omdat elders nog veel sneeuw ligt. Nadat ik van een Nederlandse mevrouw wat te eten krijg, ik ben diabeet en inmiddels is mijn lunchtijd allang verstreken, komt de monteur naar binnen. Hij probeert te glimlachen, wij dan ook maar. Het was niet gelukt de LPG tank in orde te krijgen. Ze hebben voor ons een andere auto geregeld........

Blijkt het te gaan om een zelfde Chevrolet, gelukkig is deze wat jonger en heeft iets minder afgezien. Benzine en LPG zijn afgevuld en alle accu's opgeladen, we kunnen er zo mee weg. Onderweg zou later blijken dat ook dit voertuig niet o.k. was. Als chauffeur voelde je een koude tocht in de nek. Op een goed moment ligt er een forse bout op mijn bestuurders stoel. De opbouw maakt bovendien zodra je rijdt een leven als een oordeel! Alles juttert, piept, kraakt en kreunt. Als we het echt zat zijn besluiten we tot onderzoek en zo mogelijk reparatie over te gaan. Terug naar Calgary is als dat gebeurt geen optie meer, omdat we dan erg ver weg zijn van die plaats. Nadat we 9 bouten weer vast hebben gedraaid met ons Zwitserse zakmes, is alle ellende over. We hebben dat nog een keer moeten doen tijdens de reis. Bij die gelegenheid hebben we alle bouten met Duct-tape gezekerd. Bij teruggave van het voertuig heb ik uiteraard een klacht ingediend. Men had het schaamrood op de kaken en was wel zo eerlijk om te vertellen, dat ik al de tweede was deze maand met dit soort klachten.

Voor ons staat vast dat wij in ieder geval nooit meer met deze maatschappij in zee zullen gaan. Een en ander laat onverlet dat de indeling van wat ik het caravan deel van het motorhome noem, wel heel praktisch is. De slaapruimte boven de cabine is echter lastig te bereiken en te laag en om het gezeur af te maken, de chauffeur kan in de Chevrolet cabine zijn linker been slecht kwijt.

Ondanks dit alles gaan we opgewekt op reis. We hebben ons er niet door laten kisten.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde