Nadat we uitgeslapen hebben tot acht uur, gaat mijn dochter eerst de rondom het motorhome liggende en grazende Elk fotograferen. Zeker voor mensen die thuis geen boerderij hebben blijft het een bijzonder gezicht deze grote dieren in volle vrijheid vlak bij je te zien.

We gaan naar de Jasper Tramway. Eenmaal boven gekomen bij het bergstation van de Tramway op Mount Whistler, blijkt het steen en steen koud. Een gure wind gaat door merg en been. De boardwalk ligt voor een belangrijk deel onder een dik pak sneeuw. Naar de top wandelen dat in 1997 kon, is nu onmogelijk. Desondanks van het geweldige panorama genoten. Alles was er gelukkig nog. Stel je voor! Door de bittere kou, de zon staat vandaag gelukkig net als gisteren weer hoog aan de hemel, worden we naar binnen gedreven. Uiteraard hebben we eerst de nodige foto's gemaakt. Ook hier geeft de zon een extra en nieuwe dimensie aan het geheel. Binnen hebben we ons te goed gedaan aan sterke koffie en een Mountain-burger. Dat was dus gelijk de lunch.

We willen nu naar mijn berg de Mount Edith Cavell ( 3363 meter ). We besluiten om eerst via weg 93 naar de Athabasca Falls te rijden om dan over de 93 a naar de toegangsweg van mijn berg te gaan. Voor we de falls bereiken, stoppen we bij Leach lake. Het water is prachtig groen-blauw. Van hier kun je Edith al zien liggen. Zij ligt in de zon zorgeloos te pronken met haar schoonheid. Bij de Athabasca falls merken we dat er in het voorjaar, veel meer water door een waterval gaat , dan in het najaar. De falls zijn vandaag heel indrukwekkend. We ontdekken, dat er ook een pad naar het eind van de door de falls uitgeslepen canyon loopt. Door een oude oorspronkelijk door het water uitgeslepen geul gaan we naar die achterzijde. Je loopt tussen volkomen glad geslepen hoge wanden door. De wanden tonen diverse kleuren. En dan kom je aan het einde van de canyon. Hier stroomt het water uit de smalle canyon een weer brede bedding in. Van wit bruisend wordt het dan zacht turquoise. We laten ons vertellen, dat die bijzondere kleur van het water veroorzaakt wordt door het slijpsel van de gletsjer die de rivier voedt. Het klinkt plausibel. Ik weet alleen niet of mijn vertaling de term “Glacier sludge” recht doet.

Tja en dan naar Edith. Weg 93a heeft ernstig onder de vorst geleden. de hele weg zit vol diepe en hele diepe gaten. De potten en pannen rinkelen in de kastjes. Ook het motorhome zelf kreunt dat het een lieve lust is. De oorzaak daarvan heb ik al beschreven.

Na ongeveer een uur rammelend en hotsend en botsend gereden te hebben komen we bij de toegangsweg naar Mount Edith Cavell. We slaan links af en staan vrijwel onmiddellijk voor een dichte slagboom. De weg is nog afgesloten. Honderd meter na de slagboom ligt een reuze pak sneeuw. Het moet eerst nog een hele tijd flink warm worden wil dat smelten, er ligt nu nog te veel om te ruimen. Daar sta je dan.

Omdat de dag mooi en nog lang is besluiten we, ondanks dat we weten, dat op Maligne lake de boten niet varen i.v.m. het nog aanwezige ijs, toch naar dat meer te gaan.

Ook hier geldt weer dat het andere jaargetijde en de bof dat het mooi weer is, de omgeving heel anders aan je toont. Medicine Lake is veel voller dan in de herfst en de kale ongenaakbare bergen lijken van puur zilver in het zonlicht. Bij Maligne Lake liggen de boten al wel aan de steigers in het water. Waarom ze niet varen is duidelijk te zien. Na ongeveer een kilometer begint een nog gesloten ijsvloer. Desondanks zijn er een paar mensen met een kajak op het meer om te vissen. Wij bezoeken het visitor centre, eten hier bruinebonen soep en maken ons bezoek af met een wandeling. Hoewel het jammer blijft dat er niet gevaren kan worden, ik had mijn dochter graag die ervaring ook gegund, blijft het de moeite waard dit meer over die prachtig gelegen weg te bezoeken.

We gaan naar Maligne Canyon. Onderweg naar Maligne Lake en op de terugweg daarvan hebben we veel dieren gezien en gefotografeerd. Aan het einde van dit hoofdstuk zal ik ze uit het dagboekje van Ma _ a citeren en waar nodig van commentaar voorzien.

Bij Maligne canyon mag ik van de dames even in de auto blijven. Zij lopen een stuk door de canyon. Na een poosje loop ik het ook hier aanwezige visitor center binnen. Ik raak in gesprek met een Duitse meneer, die het hier ook allemaal “sehr schön” vindt. We concluderen dat het niet aangaat om te proberen vast te stellen of de Rockies nu wel of niet mooier zijn dan de Alpen. De Duitser zegt: “Alles hat seine eigene schönheit”. Hij heeft gelijk.

Als de dames weer gearriveerd zijn, rijden we naar Jasper. Hier word ik weer zeer actief met mijn fototoestel, want nadat op Jasper Centraal een zware goederentrein is binnengelopen, komt van de andere kant de Rocky Mountaineer binnen gereden. Nadat alles uitvoerig is gefotografeerd, moet ik mee. Er gaat serieus gewinkeld worden.

Thuis op de camping bij het houtvuur, blijkt een ieder tevreden over de afgelopen dag. We hebben toch nog 125 kilometer gereden. En al met al veel gezien. Het feit dat we alle drie een verkoudheid hebben opgelopen doet aan het voldane gevoel niets af.

Het boekje van Maca zegt ondermeer:

Wildlife Sightings: 1 Moose, 1 kudde van vier Herten, 2 kuddes Bighorn Sheep ( waarvan een jong ), diverse Elk, Squirrels en Marmotten.

Zij eindigt haar verslag: We zijn vandaag allemaal ziek en verkouden en moe

De Park gids geeft over de genoemde dieren de volgende gegevens (die dieren die al eerder beschreven zijn worden niet weer genoemd):

Moose, Alces alces . Identificatiekenmerken: Lange poten, langgerekte snuit, eventueel massief gewei, huid zwart of donker bruin. Leefgebied: gemengd bos, vochtige gebieden en recent verbrande gebieden. Aantallen: Banff 50-80, Jasper 80-100.

Black Bear, Ursus americanus . Identificatiekenmerken: Krachtig gespierd postuur, korte gebogen klauwen. huid zwart, bruin, roodachtig of blond. Leefgebied: Bossen en gebieden met struikgewas op gemiddelde en lage hoogten. Aantallen: Banff 50-60, Jasper 70-90, Kootenay 15-25 en Yoho 15-25.

De herten en overige door ons genoemde beesten zijn hier zo normaal, dat je die niet in een parkgids opneemt.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde