Voor vandaag staat een inmiddels bekende route op het program. Van Jasper naar Maligne Lake en weer terug met als hoogtepunten Medicine Lake, Maligne Lake zelf met Spirit Island, Maligne Canyon en de wilde beesten onderweg. Daar het meeste reeds in de eerdere hoofdstukken beschreven is zal ik er hier nu kort toe doen.

Na het uitchecken op de camping hebben we gelijk een reservering gemaakt voor de komende nacht. We krijgen een plaats met full hook-up.

Onderweg hebben we een Moose met jong gezien die langs de kant van de weg stonden te grazen. De rest van de familie graast tussen de bomen. Ook een hele roedel herten loopt langs de weg. Een natte sneeuwbui doet ons huiveren. De fotostops leveren winterse beelden op. Een marter was ons te vlug af. De Bighornsheep die langs Medicine Lake wonen, begroeten ons als oude bekenden, maar weigeren de helling te verlaten.

Op het Maligne Lake hebben we de boottocht kunnen maken, het meer is ijsvrij. Jammer genoeg werkt het weer niet erg mee. Het regende weer eens, waardoor vooral op de terugweg weinig van de bergwereld te zien is. Het bekende fotopunt bij Spirit Island ligt volkomen in een natte nevel. Als ik de foto's die we op het meer en op de route er naar toe in de afgelopen jaren hebben gemaakt met elkaar vergelijk, dan geven de foto's van dit jaar een grimmig beeld, terwijl bv. in het vorig jaar de vrolijkheid van zonbeschenen toppen overheerst.

Waarschijnlijk om aan ons te tonen dat elk weer hier goed weer is hebben zich een aantal mensen in kano's gewaagd. Zij peddelen in geel plastic gehuld onverstoorbaar verder terwijl een regenbui hen in het gezicht striemt.

Maligne Canyon krijgt wat meer aandacht van ons te meer daar op het moment dat we er zijn het weer een beetje opknapt. We zijn tot de 3e brug gelopen. Het is door alle nattigheid van de laatste tijd wel wat glibberig op het pad. Weer kijken we onze ogen uit en genieten van de getoonde pracht.

In Jasper hebben we zaken te doen we moeten naar het Internet-café om de familie, vrienden en bekenden van onze avonturen te berichten. Kunnen we gelijk even onze eigen mail ophalen en lezen. Tot mijn verbazing staan in het café een zestal 386 pc's gewoon 24 uur per dag geld te verdienen. In ons land zijn dit type pc's nog nauwelijks in gebruik en commerciële toepassing daarvan komt bij mijn weten niet meer voor. Zijn Canadezen dan toch kostenbewuster dan wij? Na gedane zaken gaan we op zoek naar de RCMP winkel. Ik heb een goede kennis van mij die bij de bereden politie werkt beloofd, om in genoemde winkel eens te kijken of de door hem opgestuurde zaken zoals een foto en wat emblemen aan de wand hangen. En inderdaad er hangt een foto van hem met zijn zoon in RCMP uniform, een foto van hem in gala te paard, het embleem van de Dienst Levende Have Politie. Alles op een leuk plekje aan de wand. We praten wat met de winkelbediende en lichten onze belangstelling toe. Hij neemt beleefd deel aan het gesprek, maar als we uiteindelijk niets bij hem kopen, ebt de belangstelling ook weer snel weg.

Terug op de camping daalt de enorme rust die daar altijd heerst neer. Er zijn 750 andere RV's samen met jou op die camping en het enige wat je hoort is de stilte. De stilte die omlijst wordt door het ruisen van de wind door de bomen en het geluid dat af en toe door dieren wordt gemaakt. Heel wonderlijk, het lijkt hier wel een betoverde plek.

Voor het dier wegvliegt, zijn we een woodpecker tot op een pas genaderd. Het is duidelijk eigenlijk zoals steeds wie hier horen en wie hier slechts, zij het graag, te gast zijn.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde