Vanmorgen verlaten we Jasper en rijden we in de richting van Edmonton. We hebben nog in tweestrijd gestaan of we terug zouden gaan via de Icefields Parkway, of onze eigenlijke route verder zouden volgen. Het is droog en zwaar bewolkt. Terug via de Icefields Parkway heeft het voordeel dat je nog een keer een blik wordt gegund op de magnifieke bergwereld van de Rocky Mountains en zolang het droog is kan de bewolking nog openbreken en kunnen zich mogelijk kansen voordoen op zon beschenen toppen. Na ampel overleg kiezen we toch voor de originele route, omdat die ons voert door voor ons onbekend terrein. Als we via de Yellowhead Highway naar het oosten rijdend de afslag naar Magline Lake hebben gepasseerd, weten we dat we de juiste keuze hebben gemaakt. De weg voert ons tussen besneeuwde toppen en meren. Dit stuk van de Rockies is tot nu toe aan onze aandacht ontsnapt en is daarmee tekort gedaan. Hele kuddes Elk en roedels Herten en de enkele steenbok die we zien wisten natuurlijk al veel langer, dat het hier goed toeven is. De 2900 meter hoge Sassenach schittert met zijn besneeuwde hellingen in de zon. Bij Pocahontas gaat een zijweg naar Miette Hot Springs. Voor ons is het vandaag niet mogelijk om een bad te gaan nemen, omdat we nog even verder moeten de geplande trip van vandaag moet volgens de routeplanner 6, 30 uur rijden voor 418 kilometer duren. Kort na Pocohontas verlaat je de Rockies en daarmee ook Jasper National Park.

Het landschap verandert op slag. Terwijl als je achterom kijkt de bergen nog lokken, ligt voor je een onafzienbare hoogvlakte. Kijkend naar Holland zie ik trage rivieren door oneindig laagland gaan, schreef Marsman eens. Hier zou je kunnen variëren met: Kijkend naar Alberta zie ik brede wegen door een oneindige hoogvlakte gaan.

De weg is breed heeft gescheiden rijbanen, en elke rijbaan bestaat uit minstens twee rijstroken. Soms liggen de rijbanen zover uiteen dat je uren geen tegengestelde baan kunt zien. Hele boerderijen, bossen en zelfs stadjes liggen tussen de rijbanen van de Yellowhead Highway.

Het landschap waar we nu doorheen rijden is erg open en doet hoe vreemd ook, enigszins aan thuis denken. Het grote verschil is niet zozeer de hoogte waarop je nu bent, als wel de eenzaamheid. Zoveel ruimte zie je nergens in Nederland. Het verschil met het zuiden van Alberta, ook een streek waar het woord oneindig zich regelmatig opdringt, is dat het hier veel groener en natter uitziet.

Als het lunchtijd is, besluiten we dat het vandaag een dag voor een truckstop of iets dergelijks is. We rijden Edson binnen en parkeren bij het spoorwegemplacement. Om in het centrum te komen moeten we de weg waarop we net nog reden oversteken. We lopen wat door het centrum, dat dus tussen de twee rijbanen van de snelweg is gelegen, en vinden het hier wel typische sfeer van het wilde westen uitstralen, maar niet gezellig. De mensen hier zijn druk met handel en verkeer. Boeren uit de omgeving leveren hier vooral vee aan. Wij besluiten wat later te lunchen.

Buiten Edson, je bent dan algauw weer een uur verder, geeft een bord aan dat bij de volgende exit een benzinestation is met truckstop. Zijn we nog bijna die exit voorbij gereden. Je verwacht een exit rechts van de weg. Nou hier is het niet zo druk en ruimte zat, dus waarom zou je moeilijk doen met een viaduct of zo. De exit ligt aan de linker rijstrook en tussen de twee rijbanen is zoveel ruimte dat gemakkelijk een aantal voertuigen zich kunnen opstellen om te beoordelen of ze de volgende rijbaan kunnen oversteken. Wij volgen uiteraard het zelfde procédé en stoppen uiteindelijk bij een chauffeurscafé, dat er gezellig uit ziet. Op de ruime parkeerplaats staan een aantal van die voor deze streek typische paardentrailers. Deze trailers hebben dezelfde techniek als een vijfde wiel en worden dus door pick-up trucks voortbewogen. Aan boord kunnen twee paarden, bij de kleine exemplaren, tot tien paarden bij de grootste worden vervoerd.

Als de dames willen uitstappen krijg ik me toch een commentaar zeg! Het is mij weer eens gelukt om op een parkeerterrein van hier tot Tokio precies midden in een grote plas te parkeren. Met een rood hoofd herstel ik dat.

Als we aan tafel zitten vraagt mijn moeder (sorry ma , maar ze leek echt op je ), wat we willen eten ze heeft..... en ratelt het menu af. Ma _ a en ik houden het bij een hamburger met fries en jus. Gonda wil eens wat anders en bestelt triomfantelijk de lunch special. Tja daar krijgt ze spijt van want, laat me beschrijven wat er gebeurd. Vooraf een soepje, nou ja soepje, ik heb nog nooit eerder een soepkom van dat formaat gezien! Het hoofdgerecht ligt op een gestrande vliegende schotel van de heavy-klasse en wordt vergezeld door wat schoteltjes met sla etc. Het toetje hebben we maar laten zitten. Gonda heeft haar nederlaag pas halverwege haar hoofdgerecht toegegeven. Wij zijn echt trots op haar. Mijn moeder is over ons helemaal niet tevreden en wil de bekende kartonnen dozen aanslepen om de restanten mee te geven. Het is Ma _ a en mij niet eens gelukt onze frieten op te eten. De rekening komt op $15.

De benzinepomp heeft een general store en als blikvanger heeft men een oude Ford voor de helft in de wand gemonteerd, zodat het lijkt alsof die auto zich net in de wand geboord heeft.

Bij Evansburg buigen we af in zuidelijke richting om naar wij hopen bij Rocky Mountain House uit te komen. Het is hier weer totaal anders. Drente zou ik zeggen, maar dan wat ruimer uiteraard. We zien wat bizons, waarschijnlijk worden die hier door een boer gehouden.

In Rocky Mountain House nemen we de Riverview Campground, die gelegen is aan de Saskatchewan river. Het weer heeft zich vandaag van beide zijden laten zien, het begon met regen, daarna zoneschijn en nadat we hier aangekomen zijn hebben we ook al weer verschillende buien gehad, zodat het buiten een grote modderpoel is.

Ik hoop niet dat we vannacht in de modder wegzakken, zo drassig is het.

De Canadees naast ons vraagt ons op visite bij zijn kampvuur. Wij gaan daar uiteraard op in. Hij staat de hele week op de camping met zijn 5th Wheel, in het weekeinde, nu dus, komt zijn vrouw over. Zij komen uit Red Deer en hij werkt voor een oliefirma in het onderhoud van boren en jaknikker etc.

Werd het een heel gezellige avond, waarbij wij met elkaar allerhande verhalen hebben uitgewisseld.

Vorige pagina - Inhoudsopgave - Home - Volgende bladzijde